Επιχείρηση ανακατάληψης του κτιρίου του Ευαγγελισμού, το οποίο είχε εκκενωθεί μετά από βίαιη εισβολή της αστυνομίας πριν από περίπου δύο μήνες, πραγματοποίησαν την Παρασκευή συλλογικότητες και μέλη του αντιεξουσιαστικού χώρου στο Ηράκλειο Κρήτης.
Η ομάδα που επιχειρεί την ανακατάληψη ανάρτησε και βίντεο σε ομάδα Κοινωνικής Δικτύωσης με το οποίο μέμφεται την Αστυνομία αλλά και την Πρυτανική Αρχή για τους χειρισμούς τους στην υπόθεση και υποστηρίζει πως χωρίς την κατάληψη το κτίριο που κάποτε λειτουργούσε ως κλινική, θα είχε εγκαταλειφθεί και θα είχε καταρρεύσει.
Όπως αναφέρεται σε σχετική ανάρτηση στο διαδίκτυο, μέσα στον χώρο της κατάληψης βρέθηκαν τραπέζια και καρέκλες σπασμένα και πεταμένα το ένα πάνω στο άλλο, ανάκατα ρούχα στα πατώματα βουτηγμένα στα μπάζα, σκουπίδια και πεταμένες μπύρες σε όλους τους χώρους, κατεστραμμένη κουζίνα με γυαλιά στο πάτωμα, ζωγραφισμένα πέη στους τοίχους, φασιστικά σύμβολα και συνθήματα γραμμένα στους τοίχους με σπρέι, ανοιγμένοι πυροσβεστήρες, άτσαλα πασαλειμμένα μπετά στους τοίχους και τα πατώματα του κτιρίου.
Είχε προηγηθεί μόλις ένα 24ωρο πριν, κείμενο – καταγγελία από τους κατοίκους της γειτονιάς για τις πρακτικές που ακολουθεί η Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Κρήτης αλλά και η αστυνομία, τόσο ως προς την προστασία του διατηρητέου κτιρίου όσο και ως προς το κλίμα αστυνομοκρατίας που επικρατούσε στη γειτονιά (*η ανακοίνωση στο τέλος του κειμένου).
Σε ανακοίνωση της Κατάληψης Ευαγγελισμού αναφέρονται επίσης τα εξής:
«Σήμερα – 1/12/23 – ανακαταλάβαμε το κτήριο του Ευαγγελισμού, δίνοντας την τελική μας απάντηση σε σχέση με την καταστολή και την στρατιωτικοποίηση της γειτονιάς μας αλλά και του ευρύτερου κέντρου της πόλης.
Βρισκόμαστε εδώ, στο μέρος που δύο μήνες πριν παραλίγο να βρεθεί νεκρός από τα χέρια των ένστολων καθαρμάτων ο σύντροφος μας Α. όταν εισέβαλαν στο κτήριο πάνοπλες δυνάμεις της ΕΚΑΜ και της ΟΠΚΕ. Στο ίδιο σημείο, που εδώ και δύο μήνες κάθε λογής μπάτσοι παρενοχλούν περαστικούς και γειτόνισσες , φοβούμενοι μην και καθίσουν στα σκαλιά του κτηρίου. Στο ίδιο σημείο, που με εντολή της Συγκλήτου του ΠΚ, έγινε σφράγισμα του ιστορικού κτηρίου του Ευαγγελισμού και πρόκληση πλήθους καταστροφών από τους τόνους τσιμέντου που έριξαν. Όλα τα παραπάνω θεωρήθηκαν «παράπλευρες» απώλειες σύμφωνα με τον Πρύτανη, προκειμένου να επιστρέψει το κτήριο στον νόμιμο ιδιοκτήτη του, ταυτόχρονα βέβαια επιστρέφοντας και στην πρότερη του κατάσταση -δηλαδή ρημαγμένο και παρατημένο- και σίγουρα χιλιόμετρα μακριά από το να είναι ανοιχτό προς την κοινωνία. Σήμερα -όλοι & όλες μαζί- επικυρώνουμε στην πράξη, αυτό που όλη η πόλη το ξέρει : Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ.
Τα τελευταία 21 χρόνια, η κατάληψη Ευαγγελισμού έχει χωρέσει τις επιθυμίες και τις ανάγκες εκατοντάδων ανθρώπων που έχουν περάσει από αυτή. Είναι το σπίτι μας, είναι σημείο συνάντησης, είναι σύμβολο αντίστασης και αγώνα για την πόλη του Ηρακλείου. Ο κόσμος του Ευαγγελισμού, ως κομμάτι του κινήματος και της τοπικής κοινωνίας, έχει δώσει μάχες για τα επίδικα της εποχής, έχει συμμετάσχει σε αγώνες και θα συνεχίσει να το κάνει. Παραμένουμε από την μεριά της ιστορίας, των καταπιεσμένων και των κατατρεγμένων, των εξεγερμένων και των αγωνιστριών. Ενάντια στην ανάθεση, στην εξατομίκευση, την μιζέρια και την απογοήτευση. Ενάντια στον ρατσισμό, τον φασισμό και την πατριαρχία. Ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο.
Το Μεγάλο Σπίτι επέστρεψε. 21 χρόνια ιστορίας δεν τα σβήνει μια εκκένωση, όπως και την φλόγα στα μάτια και τις καρδιές μας δεν την σβήνει η καταστολή-
Καλούμε κόσμο να στηρίξει την συγκέντρωση αλληλεγγύης αυτή την στιγμή στην Κατάληψη Ευαγγελισμού (Θεοτοκοπούλου 18, Ηράκλειο Κρήτης)
Αλληλεγγύη στον αγωνιζόμενο λαό της Παλαιστίνης
Δύναμη σε όλους-ες τους αντιφασίστ(ρι)ες που έδωσαν μάχη με φασίστες και μπάτσους την 1η Νοέμβρη. Αλληλεγγύη στην συντρόφισσα Β.
Η ίδια ιστορία για άλλη μια φορά – οι μπάτσοι πυροβόλησαν γιατί ήταν ρομά. Δεν ξεχνάμε τις κρατικές δολοφονίες των Νίκου Σ., Κώστα Φρ., Χρήστου Μ.
Καλή λευτεριά στην συντρόφισσα Πόλα Ρούπα και τον σύντροφο Κώστα Δημαλέξη που αποφυλακίστηκαν πρόσφατα.
Στέλνουμε σινιάλα αντίστασης σε όλες τις καταλήψεις ανά την Ελλάδα που έχουν δεχθεί ή απειλούνται με καταστολή. Η σκέψη μας με τον σύντροφο Α.
ΥΓ. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους γείτονες και στις γειτόνισσες που από εκείνη την μέρα μας έδειξαν την αλληλεγγύη τους, αλλά και όλα τα άτομα που σταθήκατε μαζί μας όλο αυτό το διάστημα και φέρνατε κάθε φορά την σημερινή μέρα ένα βήμα πιο κοντά
Η ανακατάληψη είναι μόνο η αρχή».
Κείμενο 71 κατοίκων της γειτονιάς όπου βρίσκεται ο Ευαγγελισμός:
«Ως Ηρακλειώτες και Ηρακλειώτισσες, κάτοικοι της περιοχής του κέντρου, θέλουμε με την επιστολή αυτή προς την τοπική κοινωνία να καταθέσουμε προβληματισμούς αναφορικά με τη συνθήκη που επικρατεί το τελευταίο διάστημα στη γειτονιά πέριξ της παλιάς κλινικής του «Ευαγγελισμού», τη γειτονιά μας.
Πρώτα από όλα, θα μιλήσουμε για τη δική μας εμπειρία. Το ιστορικό κτίριο του Ευαγγελισμού μετρά έναν αιώνα ζωής. Από το 1985 εγκαταλείφθηκε με αποτέλεσμα το κτίριο να ρημάζει και να αποτελεί για τη γειτονιά μια εστία μόλυνσης. Τα 17 χρόνια ερήμωσης διακόπηκαν με την κατάληψη του από νέους ανθρώπους, οι οποίοι, με διαρκείς προσπάθειες συντήρησης του, το φρόντισαν καθιστώντας το έναν βιώσιμο λειτουργικό χώρο.
Αν, λοιπόν, θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, ο Ευαγγελισμός στέκεται, γιατί οι κάτοικοί του μερίμνησαν όλα αυτά τα χρόνια. Σημειώνεται δε ότι τον τελευταίο καιρό οι κάτοικοι του Ευαγγελισμού μάζευαν είδη πρώτης ανάγκης, για να αποσταλούν ως βοήθεια στους πληγέντες της Θεσσαλίας. Είχαν προηγηθεί αντίστοιχες κινήσεις και για τους σεισμόπληκτους στο Αρκαλοχώρι.
Τα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν τις πρωινές ώρες του Σαββάτου, 30 Σεπτέμβρη, άλλαξαν άρδην το κλίμα στη γειτονιά. Πολυάριθμες αστυνομικές δυνάμεις επιχείρησαν στην περιοχή με σκοπό τη βίαιη εκκένωση της κατάληψης του Ευαγγελισμού.
Αποτέλεσμα; Ανθρωποκυνηγητό, φωνές, ένα σκηνικό πανικού. Παραλίγο να θρηνούμε το θάνατο ενός νεαρού ανθρώπου, ο οποίος, αν και του είχαν περαστεί ήδη χειροπέδες από τις ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας, έπεσε από την ταράτσα του κτιρίου, από ύψος 12 περίπου μέτρων. Ευτυχώς, κατά την πτώση του προσέκρουσε σε παρακείμενο δέντρο, γεγονός που ελάφρυνε μεν την πτώση του, δεν απέτρεψε, ωστόσο, τα πολλαπλά σοβαρά κατάγματα.
Ήταν οι ενδεδειγμένες και αναγκαίες ενέργειες; Οι όποιες ενέργειες δεν έπρεπε να γίνουν παίρνοντας, σε κάθε περίπτωση, μέτρα για την ασφάλεια όλων και βεβαίως και όσων βρίσκονταν μέσα στο κτίριο;
Και μετά από όλα αυτά τι; Η τσιμέντωση των παραθύρων και της εισόδου του κτιρίου· μια πράξη αδιανόητη δεδομένου ότι το ιστορικό αυτό κτίριο αποτελεί διατηρητέο μνημείο.
Η σημερινή εικόνα; Εικόνα απαξίωσης και άπωσης, που μόνο θλίψη και αγανάκτηση γεννά. Με τον τρόπο αυτό διαχείρισης το κτίριο για την κοινωνία έκλεισε.
Αναρωτιόμαστε: πώς γίνεται να έρχεται ένας δημόσιος φορέας, το πανεπιστήμιο, μαζί με την αστυνομία και να προβαίνουν σε αυτήν την επέμβαση, σε αυτές τις εργασίες αλλοίωσης; Ποια είναι άραγε η έμπρακτη στάση, αντίδραση της αρχαιολογίας σ’ όλα αυτά, για την αποτελεσματική προστασία του μνημείου από αυτήν τη σοβαρή φθορά και αλλοίωση;
Πρέπει να δοθεί ένα τέλος σε τέτοιες πρακτικές, που θυμίζουν άλλες σκοτεινές εποχές και που διατάραξαν την κοινή ησυχία της γειτονιάς μας.
Πρέπει να δοθεί ένα τέλος στο τσιμέντωμα του ιστορικού κτιρίου του Ευαγγελισμού, στη θλιβερή και αποκρουστική σημερινή εικόνα του διατηρητέου κτιρίου.”
Πρωτοβουλία γειτόνων κέντρου Ηρακλείου Κρήτης