Οι Supersuckers έρχονται για να μας θυμίσουν ότι η ατάκα “το rock n’ roll δεν πεθαίνει ποτέ” κρύβει μια μεγάλη δόση αλήθειας.
Αδιαφορώντας για την γνώμη των “πολλών”, στέκουν ατρόμητοι μπροστά στην σοβαροφάνεια της σημερινής εποχής. Οι Supersuckers δεν νοιάστηκαν ποτέ, και δεν θα νοιαστούν όσο συνεχίζουν να μας χαρίζουν αγνό «βρώμικο» και ανόθευτο Rock N Roll.
Ξεκίνησαν το 1988 στο Τούσον της Αριζόνα ως μία τριμελής μπάντα με το όνομα The Black Supersuckers. Σήμερα, ο Eddie Spaghetti (μπάσο, φωνή) συνεχίζει με τον Marty Chandler (κιθάρα) και τον Chris Von Streicher (ντραμς).
Αν υπήρχε δικαιοσύνη στο σύμπαν, οι Supersuckers θα έπρεπε να είναι το συγκρότημα που ο κάθε δίσκος τους θα γινόταν πολυπλατινένιος από την πρώτη μέρα της κυκλοφορίας του.
Ελάχιστα είναι τα συγκροτήματα στην ιστορία της μουσικής που μπορούν να συνδυάσουν με τόσο απόλυτο τρόπο attitude, τεχνική, χιούμορ, catchiness, να τα «πακετάρουν» σε κομμάτια των τριών λεπτών και να τα παρουσιάζουν με… καυτό τρόπο εδώ και σχεδόν 36 χρόνια.
Σε 36 χρόνια αδιάλειπτης καριέρας (τόσα μετράμε από την ίδρυσή τους, το μακρινό 1988), οι Supersuckers δεν έχουν έρθει ποτέ στην Ελλάδα.
Ακόμα κι όταν έκλεισαν τελικά να μας επισκεφθούν, το 2020, έπεσαν πάνω στην covid-19 πανδημία, οπότε κατέληξαν κι αυτοί στη μακρά λίστα των συναυλιακών ακυρώσεων εκείνης της χρονιάς, αλλά δεν το πήραν στραβά, ως κάποιον κακό οιωνό.
Ίσα-ίσα, μας έρχονται τώρα ορεξάτοι εν μέσω των δύο επικείμενων τριημέρων του φετινού Μάρτη, για μια μίνι περιοδεία, η οποία προβλέπεται να κάνει στάση στη Θεσσαλονίκη (Πέμπτη 21/3, στο “Μύλος Club”), στην Αθήνα, φυσικά (Παρασκευή 22/3, στο “Κύτταρο”), καθώς και στον Βόλο (Σάββατο 23/3, στο “Café Santan”).
η παρέα του συνιδρυτή, τραγουδιστή και μπασίστα Eddie Spaghetti επιμένει, ότι είναι “η καλύτερη rock ‘n’ roll μπάντα στον πλανήτη”, μότο που συντροφεύει σταθερά τις συναυλίες τους σε όλη τη μέχρι στιγμής διάρκεια του 21ου αιώνα, παρά την (εξίσου επίμονη) αδιαφορία των παγκόσμιων charts για τους δίσκους και τα τραγούδια τους.
Φυσικά, πρόκειται για ένα χαρακτηριστικό δείγμα του γνωστού τους χιούμορ, προερχόμενο από την ίδια μήτρα με το “Παρατήστε τα”, με το οποίο ο Eddie Spaghetti απαντά συνήθως στις συνεντεύξεις, όταν δέχεται την κλισέ δημοσιογραφική ερώτηση για το τι θα συμβούλευε τους νιόβγαλτους καλλιτέχνες να κάνουν.
Οι Supersuckers αγαπούν την αμετανόητα underground ταυτότητά τους, το καυστικό τους χιούμορ και την πίστη τους στη...διαβολική δύναμη του rock ‘n’ roll.
Επιπλέον το ύφος τους έχει ενισχυθεί σημαντικά και εξαιτίας της χλιαρότητας που κυριαρχεί (εδώ και αρκετά χρόνια, πλέον) στο αγγλοαμερικανικό indie/alternative rock στερέωμα, η οποία, μερικές φορές, κάνει τις κιθάρες των Supersuckers να ηχούν σαν ζόρικα πρωτοξάδερφα των ZZ Top.
Ωστόσο, όσο κι αν παίξουμε με τις λέξεις ή με τα ηχητικά κράματα, οι Supersuckers ανήκουν στο alternative κομμάτι του rock. Και από εκεί, πρωτίστως, αντλούν οπαδούς.
Ήδη από τα πρώιμά τους χρόνια στο Tuscon της Αριζόνα, όταν ακόμα τραγουδούσε ο Eric Martin ή τα λίγο μεταγενέστερα, τότε που αποφάσισαν να μετακομίσουν στο Σιάτλ και να επιβιβαστούν κι εκείνοι στο… τραίνο της grunge σκηνής, όπου και κυκλοφόρησαν σπουδαία άλμπουμ όπως το “La Mano Cornuda” (1994) στην Sub-Pop, φανέρωναν μια διαφορετική προσέγγιση συγκριτικά με τους Nirvana, τους Mudhoney ή τους Pearl Jam. Την οποία εξερεύνησαν με παρρησία και στη συνέχεια, παρά την έλλειψη εμπορικής επιτυχίας –φλερτάροντας, με το hard rock, το Punk,την alternative country (αρχής γενομένης με το “Must’ve Been High” του 1997) και το cowpunk.
Το 1992 κυκλοφόρησαν το πρώτο τους άλμπουμ, “The Smoke Of Hell”, μέσω της Sub Pop Records, στο ρόστερ της οποίας περιλαμβάνονται συγκροτήματα όπως οι Nirvana, οι Mudhoney, οι Mother Love Bone κλπ. Από τότε και μέχρι σήμερα η δισκογραφία τους μετρά δεκαεφτά studio άλμπουμ με rock ή altrock/country ύφος. Τελευταία προσθήκη το “Play that Rock n Roll”, ένα rock άλμπουμ που δείχνει την εξέλιξη των τελευταίων τριάντα ετών και αποτυπώνει τη νεότερη ιστορία του είδους.
Οι δίσκοι τους, δυναμίτες, ακούγονται από την αρχή μέχρι το τέλος, όπως θα άκουγε κανείς έναν δίσκο των Ramones, των Motörhead ή των Social Distortion.
Στις συναυλίες τους οι Supersuckers χαρίζουν μία εκρηκτική, γεμάτη ενέργεια εμφάνιση. Αυτές οι εμφανίσεις τούς χάρισαν το χαρακτηρισμό “η καλύτερη rock n’ roll μπάντα των τελευταίων 25 ετών” από το Classic Rock magazine. Ακόμα και ο Lemmy των Motörhead είχε πει κάποτε: “Αν δεν σου αρέσουν οι Supersuckers, δεν σου αρέσει το rock n’ roll”. Φέτος συμπληρώνονται είκοσι πέντε χρόνια από την κυκλοφορία του άλμπουμ τους “The Evil Power Of Rock N’ Roll” και το γιορτάζουν –πού αλλού;– στο δρόμο.
Μαζί τους στο Κύτταρο σήμερα Παρασκευή 22/3, θα ανέβουν στη σκηνή οι δικοί μας Liptards από την Αθηνα και οι εκρηκτικοί Green Goblins από τη Θεσσαλονίκη.