ΚΙ ΟΜΩΣ ΣΥΖΗΤΗΘΗΚΕ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΑΝ ΗΤΑΝ GAY O ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

Στη σημερινή Ελληνική πραγματικότητα αντί να κοιτάμε κατάματα την Ιστορία (ή τουλάχιστον να την αφήσουμε ήσυχη την έρμη), ασχολούμαστε με ζητήματα που άνηκαν κάποτε στη εθνικοφροσύνη και τους μύθους της δεκαετίας του 1950.

Φυσικά κάτι τέτοιο δεν είναι καθόλου τυχαίο με τη σημερινή δεξιά κυβέρνηση της Ν.Δ. η οποία μόνιμα χαϊδεύει τα αυτιά των διαφόρων ειδών ακροδεξιών Εθνολάγνων κι Ελλαδέμπορων, προκειμένου αυτοί είτε να ξαναγυρίσουν στο…μαντρί της (που έλεγε και ο Ευάγγελος Αβέρωφ), είτε να μην αυτομολούν εκλογικά προς τα υπόλοιπα ακροδεξιά, ρατσιστικά, φασιστικά και Εθνικιστικά κόμματα μιας κι έχουμε πια και μια πολυμορφική ακροδεξιά για κάθε γούστο στην Ελληνική βουλή.

Πόσο λοιπόν, όταν η συζήτηση πηγαίνει στον ενδοξότερο όλων των αρχαίων υμών προγόνων τον Μέγα Αλέξανδρο, για τη χάρη του οποίου και με αφορμή ένα ντοκιμαντέρ του Netfix, έγινε ολόκληρη συζήτηση στη βουλή για το αν ήταν γκέι ή όχι.

Στη συγκεκριμένη συζήτηση την οποία κάλεσε μέσω ερώτησης του ο πρόεδρος της “Νίκης” Δημήτρης Νατσιός, ανέλαβε να απαντήσει ως…καθ’ύλην αρμόδια η Υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη λέγοντας: «για το θέμα της σχέσης με τον Ηφαιστίωνα δεν υπάρχει καμία αναφορά στις πηγές που να ξεφεύγει από τα όρια της φιλίας, όπως την ορίζει ο Αριστοτέλης».

Η Υπουργός αφού επικαλέστηκε τον Αριστοτέλη…αποκαθιστώντας τη φήμη του Στρατηλάτη Αυτοκράτορα από κάθε…μιαρή κατηγορία που αμφισβητεί τον ανδρισμό του, ανέλαβε να μας διαφωτίσει και γύρω από τα ζητήματα του έρωτα στην Αρχαία Ελλάδα, λαμβάνοντας για λίγο τον ρόλο της…σεξολόγου: «η έννοια του έρωτα στην αρχαία Ελλάδα είναι ευρεία και πολυδιάστατη. Σύμφωνα με το λεξικό των Liddell – Scott – Makenzi, έρωτας είναι η ένθερμη επιθυμία προς ένα πρόσωπο ή προς την απόκτηση ενός πράγματος ή προς την κατάκτηση ενός σκοπού. Δεν μπορούμε, λοιπόν, να ερμηνεύουμε ούτε πρακτικές ούτε πρόσωπα που έδρασαν δύο χιλιάδες τριακόσια χρόνια πριν, με τα δικά μας μέτρα, τις δικές μας νόρμες, τις δικές μας προσλαμβάνουσες». Πρόσθεσε, δε, ότι «ο Μέγας Αλέξανδρος εδώ και δύο χιλιάδες τριακόσια χρόνια δεν χρειάστηκε ποτέ ούτε χρειάζεται τώρα την παρέμβαση οποιουδήποτε αυτόκλητου προστάτη της ιστορικής του μνήμης ή ακόμα περισσότερο της προσωπικότητας και της ηθικής του υπόστασης».

Η Υπουργός συνέχισε την…επιστημονική διαφώτιση αναφερόμενη και στο ίδιο το ντοκιμαντέρ του Netflix το οποίο το έβγαλε αβάσιμο (και ανθελληνικό θα συμπλήρωνα) λέγοντας: «δεν εξυπηρετεί την ιστορική αλήθεια. Βρίθει ιστορικών ανακριβειών και παρουσιάζει σκηνοθετική προχειρότητα και σκηνογραφική πενία. Επιδιώκει τον εύκολο εντυπωσιασμό για να κερδίσει θεατές, χρησιμοποιώντας τον κακόβουλο σχολιασμό ως δήθεν γεγονότα». Η κυρία Μενδώνη (συνεχίζοντας σε ρόλο τηλεκριτικού αυτή τη φορά) δήλωσε επίσης πως: «η πλατφόρμα χαρακτηρίζει τη σειρά ως ντοκιμαντέρ με σκηνές μυθοπλασίας. Στην ουσία, πρόκειται για μια εξαιρετικά κακής ποιότητας μυθοπλασία, ευτελούς περιεχομένου, που απέχει παρασάγγας από τα ιστορικά γεγονότα, έτσι όπως καταγράφονται στις αρχαίες γραπτές πηγές και τεκμηριώνονται από την αρχαιολογική έρευνα».

Η…όμορφη ατμόσφαιρα της συζήτησης ανέβηκε level όταν ο πρόεδρος της “Νίκης” Δημήτρης Νατσιός αναφέρθηκε στην δική του ομιλία στον Υπουργό, αλλά και…συγγραφέα-μίστη της Αρχαιοελληνικής Ιστορίας Άδωνι Γεωργιάδη!

Είπε ότι: «ο Άδωνις Γεωργιάδης, ο Υπουργός Εργασίας, στο βιβλίο του “Η ομοφυλοφιλία στην αρχαία Ελλάδα – ο μύθος καταρρέει” -το έχω μαζί μου το βιβλίο, το οποίο εκθύμως συνιστώ κάποιοι να το διαβάσουν- καταρρίπτει και τον μύθο για την ομοφυλοφιλία στην αρχαία Ελλάδα». ¨Οπως είπε, χαρακτηριστικά, «αναφέρει ότι στην αρχαιότητα δεν υπήρχε η λέξη “ομοφυλόφιλος”, αλλά η λέξη “κίναιδος”, δηλαδή «ο Κινών την Αιδώ». Η σημασία της λέξης ήταν καθαρά υβριστική και σαφέστατα καταδικαστική για όσους τη μετέρχονταν».

Επικαλούμενος των αδιάσειστων ντοκουμέντων του…Μεγάλου μελετητή και θεματοφύλακα της Αρχαίας υμών Ιστορίας Άδωνι-Σπυρίδωνα Γεωργιάδη (ο οποίος βιοπορίζεται ως Υπουργός Υγείας, απόδειξη ότι στην Ελλάδα οι διανοούμενοι όπως και οι καλλιτέχνες αναγκάζονται να κάνουν άλλες δουλείες για να ζήσουν), ο Δημήτρης Νάτσιος συνέχισε λέγοντας πως στην Αρχαία Ελλάδα: «η ομοφυλοφιλία ήταν, όχι μόνο κάτι βδελικτό στην αρχαιότητα, αλλά υπήρχε η αντίληψη ότι από αυτή την πράξη προκαλούνταν οι διάφορες συμφορές. Στην τραγωδία του Αισχύλου “Επτά επί Θήβας” διασώζεται η ιστορία του Οιδίποδα, ο οποίος ήταν βασιλιάς της Θήβας, και, χωρίς να το ξέρει, σκότωσε τον πατέρα του Λάιο και παντρεύτηκε τη μητέρα του Ιοκάστη. Όταν το έμαθε, έπεσε μεγάλος λοιμός στη Θήβα για επτά χρόνια, αυτός έβγαλε τα μάτια του, η γυναίκα του αυτοκτόνησε και τα τέσσερα παιδιά και αδέλφια του είχαν επίσης άδοξο τέλος. Γιατί συνέβησαν όμως όλα αυτά; Ο Λάιος βαρυνόταν με τον βιασμό ενός εφήβου ονόματι Χρυσίππου. Η ομοφυλοφιλική αυτή σχέση επέφερε πολλές συμφορές και δεινά. Την ύβρη νομοτελειακώς ακολουθεί στην αρχαία εποχή η νέμεσις, η τιμωρία δηλαδή. Είναι γνωστό ότι αν κάποιος Αθηναίος ακόμα είχε εταιρίσει, συνάψει ομοφυλοφιλικό δεσμό, του στερούσαν τα πολιτικά του δικαιώματα και απαγορευόταν να γίνει ένας από τους εννέα άρχοντες, να δικηγορήσει σε δημόσια δίκη, να καταλάβει δημόσιο αξίωμα».

Ο ίδιος λαμβάνοντας τον ρόλο για λίγο του κριτικού Τέχνης συνέχισε όσο αφορά πια τα όρια της Τέχνης: «επιχειρείται να φανεί ότι οι Αρχαίοι Έλληνες ήταν πολύ πιο ανεκτικοί από εμάς σε αυτή τη συνήθεια και ότι η ομοφυλοφιλία ήταν μια πράξη όχι μόνο αποδεκτή, αλλά σχεδόν επιβεβλημένη για κάθε μορφωμένο Έλληνα εκείνης της εποχής. Ουδέν αναληθέστερο. Ακούμε συχνά ότι η τέχνη  δεν έχει όρια. Φυσικά και έχει…».

Αν πάντως κάτι έχει αξία με την Αρχαία Ιστορία μας αυτή δεν είναι άλλη πως «’Όλους τους ενώνει».

Ειδικότερα όταν μερικοί Ανθέλληνες επιχειρούν να την…διαστρεβλώσουν κατηγορώντας τα Ιερά μας και τα Όσια, πως οι υμών αρχαίοι πρόγονοί μας, εμφανίζονται ως αποκλίνοντες από τη Θρησκευτική μας Πίστη, ιδανικά, διδαχές και παράδοσεις.

Τώρα αν μπερδευτήκατε γιατί την εποχή του Αλεξάνδρου δεν υπήρχε ο χριστιανισμός σε αυτό δεν φταίω εγώ αλλά αυτοί που κατέλαβαν θέσεις στα κοινοβουλευτικά έδρανα ως αυθεντικοί εκπρόσωποι της Ορθοδοξίας και ταυτόχρονα υπερασπιστές των…ειδωλολατρών Αρχαίων Ελλήνων, τους οποίους υπερασπίζονται με χριστιανικό θρησκευτικό φανατισμό.

Ελπίζω κι αναμένω να πάρει επίσημη θέση στο θέμα με ανακοίνωση της και η Ιερά Σύνοδος της Ελληνικής Εκκλησίας, ώστε να ξεκαθαριστεί μια και καλή επιτέλους το ζήτημα του αν ο Μέγας Αλέξανδρος ποθούσε περισσότερο τους άνδρες από τις γυναίκες,

Νομίζω ότι ειδικά στα ζητήματα ερωτικών σχέσεων, οι ιεράρχες μας είναι οι καθ’ύλην αρμόδιοι που μπορούν να μας διαφωτίσουν.

Αντώνης Ζήβας.