Αστυνομική εισβολή σε δύο καταλήψεις σε Εξάρχεια και Κυψέλη πραγματοποίησε τα ξημερώματα της Τετάρτης 5/6 η ΕΛΑΣ.
Η μια επιχείρηση εκκένωσης πραγματοποιήθηκε στην οδό Φερρών στην Κυψέλη. Η δεύτερη πραγματοποιήθηκε σε κτίριο στην οδό Τοσίτσα στα Εξάρχεια, που τελούσε υπό κατάληψη εδώ και πέντε χρόνια.
Σύμφωνα με την ΕΡΤ, οι ιδιοκτήτες τους είχαν προσφύγει στη δικαιοσύνη για να τους παραδοθεί ο χώρος, ενώ δεν υπάρχουν αναφορές για τον εντοπισμό ατόμων στο εσωτερικό των χώρων.
η πρώτη εισβολή έγινε στη κατάληψη “Ζιζάνια” που βρίσκεται στην συμβολή των οδών Φερών και Φυλής στη πλατεία Βικτωρίας. Σύμφωνα με την Αστυνομία, εντός του κτηρίου δεν εντοπίστηκε κάποιο άτομο. Το κτήριο σφραγίστηκε και παραδόθηκε στην Κτηματική Εταιρεία του Δημόσιου, στην οποία και ανήκει. Στη κατάληψη Φερρών και Φυλής λειτουργούσε εδώ και πολλά χρόνια το Ελευθεριακό ψηφιακό αρχείο.
Πριν μερικούς μήνες είχε πραγματοποιηθεί επιχείρηση εκκένωσης και το κτήριο είχε παραδοθεί σε εταιρεία, όμως, δύο μήνες μετά την πρώτη επέμβαση της ΕΛΑΣ πραγματοποιήθηκε ανακατάληψη του.
Η δεύτερη εισβολή πραγματοποιήθηκε σε ισόγειο διαμέρισμα που βρίσκεται σε πολυκατοικία στην συμβολή των οδών Τσαμαδού και Τοσίτσα στα Εξάρχεια. Κατά την επιχείρηση δεν εντοπίστηκε κάποιο άτομο μέσα στο διαμέρισμα ενώ μετά το τέλος της παραδόθηκε στον ιδιοκτήτη του.
Κατά την διάρκεια των επιχειρήσεων εκκένωσης έγιναν 8 προσαγωγές ατόμων που εντοπίστηκαν έξω από τα συγκεκριμένα κτήρια.
ΠΟΙΑ ΗΤΑΝ Η ΚΑΤΑΛΗΨΗ “ΖΙΖΑΝΙΑ” ΣΤΗ ΚΥΨΕΛΗ
Εδώ και δύο χρόνια το κτίριο Φυλής & Φερών ήταν ένα κατειλημμένο κοινωνικό κέντρο όπου συλλογικότητες και ατομικότητες της γειτονιάς αλλά και ευρύτερα, πάλεψαν για μια ζωή πιο συλλογική και ελεύθερη.
Σε ανακοίνωσή τους οι καταληψίες μετά την ανακατάληψή του ανέφεραν: «Ξανακαταλάβαμε το κτίριο για να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για τη διατήρηση και διεκδίκηση των δημόσιων χώρων και των καταλήψεων μας, ενάντια στον εξευγενισμό των γειτονιών μας. Ξανακαταλάβαμε το κτίριο γιατί θέλουμε να δώσουμε μια αγωνιστική απάντηση στη διαρκή αύξηση των ενοικίων, τη μετατροπή της πόλης σ’ ένα πεδίο κατανάλωσης και των σπιτιών μας σε airbnb, τον βίαιο εγκλεισμό των μεταναστριών-γειτόνων μας σε κέντρα κράτησης και την αύξηση της μπατσικής κουλτούρας που διασφαλίζει τα παραπάνω.
Ξανακαταλάβαμε γιατί δεν αντέχουμε να βλέπουμε τους μπάτσους να τραμπουκίζουν κόσμο «προφυλάσσοντας» ένα άδειο κτίριο μέσα στο οποίο πραγματοποιούσαμε συλλογικές κουζίνες, μαθήματα γλωσσών, προβολές ταινιών και πολιτικές εκδηλώσεις. Έναν χώρο που είχε χαριστικό παζάρι, βιβλιοθήκη και αυτοοργανωμένο κουρείο. Έναν χώρο που ήταν ανοιχτός ώστε ο κόσμος να μπορεί να αράξει, να κοινωνικοποιηθεί ή να καλύψει ορισμένες απο τις βασικές ανάγκες όπως ρεύμα και νερό.
Ξανακαταλάβαμε γιατί το κτίριο ανήκει εδώ και 30 χρόνια στο αγωνιστικό κίνημα. Τα Ζιζάνια είναι το τελευταίο εγχείρημα που στεγάστηκε σε αυτό το σπίτι, μετά από μια σειρά από οριζόντιες συλλογικότητες που δώσανε μάχη ενάντια στην εκμετάλλευση και τη βία του καπιταλισμού, του κράτους και του φασισμού.
Ξανακαταλάβαμε για να έχουμε έναν ασφαλή χώρο μέσα στην πόλη όπου θα μπορούμε να εκφραστούμε, να αυτομορφωθούμε και να οργανωθούμε ενάντια στην πατριαρχία, τον σεξισμό και την queeroφοβία.
Σε μια περίοδο που ζούμε συνεχώς τον θάνατο από κοντά: στα Τέμπη, στην Πύλο, στα σύνορα, στις φωτιές και στις πλημμύρες, στις δουλειές μας, στους δρόμους, στα κελιά και στα σπίτια μας, επιλέγουμε να δώσουμε απάντηση με τους δικούς μας όρους. Σ’ αυτήν την περίοδο που βλέπουμε το κράτος να συνεχίζει τη «λειτουργία» του με τις εκλογές, εμείς ξανακαταλάβαμε τα Ζιζάνια για να οργανωνόμαστε συλλογικά και αλληλέγγυα αφού η ζωή μας δε χωράει στις κάλπες τους.
Ξανακαταλάβαμε το κτίριο για να συνεχίσουμε να υπάρχουμε, να οργανονώμαστε και να αγωνιζόμαστε απο τα κάτω. Απο πλευράς μας, θέλουμε εναν κόσμο με καταλήψεις σε κάθε γωνιά του, παίρνοντας πίσω τα κτίρια μας απο το κράτος, γιατί καμία εκκένωση κατάληψης δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη. Μένουμε αλληλέγγυα με τις καταλήψεις Άνω Κάτω, Ευαγγελισμού, Στέκι Πολυτεχνίου και κάθε κατάληψη που συνεχίζει να αγωνίζεται.
Ξανά εδώ, τα queer, τα μεταναστά, τα εργαζόμενα, οι καταληψίες. Η γειτονιά μας, με οργάνωση από τα κάτω, μπορεί να πάρει πίσω τους χώρους μας και τις ζωές μας. Το ένα δίπλα στο άλλο για να υπερασπιστούμε την ύπαρξη μας στον δρόμο μέχρι την ολική απελευθέρωση.
ΖΙΖΑΝΙΑ ΠΑΝΤΟΥ»