Η αριστερή κυβέρνηση της Ισπανίας ξεκίνησε τις διαπραγματεύσεις με τους κοινωνικούς εταίρους για τη μείωση τoυ χρόνου εργασίας από τις 40 στις 37,5 ώρες εβδομαδιαίως, παρά τις επιφυλάξεις που εκφράζουν οι οργανώσεις των εργοδοτών.
Το μέτρο, που προβλέπεται από την κυβερνητική συμφωνία την οποία επισφράγισαν στα τέλη Οκτωβρίου το σοσιαλιστικό κόμμα του πρωθυπουργού Πέδρο Σάντσεθ και ο σχηματισμός ριζοσπαστικής αριστεράς Sumar, αφορά περίπου 12 εκατομμύρια εργαζομένους, σύμφωνα με την κυβέρνηση.
“Μείωση του χρόνου εργασίας, δεν σημαίνει μόνο ότι εργαζόμαστε λιγότερο, αλλά και ότι εργαζόμαστε καλύτερα”, υπογράμμισε στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης Χ η υπουργός Εργασίας Γιολάντα Ντίαθ, η οποία είναι επίσης επικεφαλής του Sumar, πριν από την έναρξη των συζητήσεων.
Οι Ισπανοί “αξίζουν έναν ρυθμό εργασίας που τους αφήνει χρόνο να ζήσουν”, πρόσθεσε η Ντίαθ, υπενθυμίζοντας πως η νόμιμη διάρκεια του χρόνου εργασίας δεν έχει αλλάξει στην Ισπανία εδώ και “40 χρόνια”, παρά την καταγραφείσα αύξηση της παραγωγικότητας των εργαζομένων.
Το σχέδιο που έχει τεθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων από την κυβέρνηση προβλέπει συγκεκριμένα τη μείωση του χρόνου εργασίας σε δύο φάσεις, στις 38,5 ώρες εβδομαδιαίως το 2024 και στις 37,5 ώρες το 2025. Αυτό πρέπει να γίνει χωρίς απώλεια μισθού, σύμφωνα με την κυβέρνηση.
Το σχέδιο της κυβέρνησης χαιρέτισαν τα δύο μεγαλύτερα συνδικάτα εργαζομένων, το UGT και οι Εργατικές Επιτροπές (CCOO), προκαλεί όμως επιφυλάξεις στους εργοδότες που ανησυχούν για την οικονομική βιωσιμότητά του σε ορισμένους κλάδους δραστηριότητας.
“Δεν είναι όλοι οι κλάδοι το ίδιο”, υπογράμμισε στη διάρκεια οικονομικής συνάντησης στις αρχές της εβδομάδας ο πρόεδρος της συνομοσπονδίας CEOE, Αντόνιο Γκαραμέντι, εκτιμώντας πως οι συζητήσεις πρέπει να γίνουν “ανά κλάδο”.
Ο αξιωματούχος της μεγαλύτερης εργοδοτικής οργάνωσης επέκρινε εξάλλου την έλλειψη περιθωρίου ελιγμών που έχει αφεθεί στους κοινωνικούς εταίρους κατά τις συζητήσεις. “Αν πηγαίνετε σε διαπραγματεύσεις το αποτέλεσμα των οποίων είναι ήδη γνωστό, πού είναι ο κοινωνικός διάλογος;” διερωτήθηκε.
Τις τελευταίες εβδομάδες, η Γιολάντα Ντίαθ δήλωσε ότι θέλει μια τριμερή συμφωνία, η οποία θα περιλαμβάνει τα συνδικάτα και τις εργοδοτικές οργανώσεις. Όμως δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να διαπραγματευθεί μόνο με τα συνδικάτα σε περίπτωση εναντίωσης της CEOE, όπως είχε γίνει στα μέσα Ιανουαρίου για την αύξηση του κατώτατου μισθού.
Για να ψηφιστεί το σχέδιο νόμου, η κυβέρνηση θα πρέπει επίσης να υπερνικήσει τις επιφυλάξεις πολλών περιφερειακών συμμάχων της όπως το Βασικό Εθνικιστικό Κόμμα (PNV) και οι Καταλανοί αυτονομιστές του Junts per Catalunya (JxCat), που πρόσκεινται στον κόσμο των επιχειρήσεων.