Στο βωμό των ιδιωτικών συμφερόντων έχει σκοπό να θυσιάσει και το αίμα των πολιτών -κυριολεκτικά- ο υπουργός Υγείας καθώς έχει έτοιμο ένα νομοσχέδιο 90 σελίδων με τίτλο «Αναδιοργάνωση του συστήματος διαχείρισης αίματος, συστατικών αίματος και προϊόντων αίματος ως ΟΑΠΑ», στο οποίο προβλέπονται αγοραπωλησίες αίματος με ιδιωτικές εταιρείες.
Αυτό το εφιαλτικό νομοσχέδιο, εκτός από το γεγονός ότι εμπορευματοποιεί τη μεγάλη ανάγκη του ασθενούς, υποβιβάζει και διαλύει τον εθελοντισμό, άρα και τη αφιλοκερδή ανθρώπινη αλληλεγγύη και ανοίγει μεγάλα κενά σε θέματα ασφάλειας καθώς ένας άνθρωπος που αναγκάζεται για οικονομικούς λόγους να πουλήσει το αίμα του μπορεί να πει ψέματα για το ιατρικό ιστορικό του.
Ο Αδωνης Γεωργιάδης παραδέχθηκε και υπερασπίστηκε τα αιμοβόρα σχέδιά του με ανάρτηση στο Χ, πιθανόν για να μετρήσει αντιδράσεις που δεν άργησαν να έρθουν.
Σημαντική ήταν η παρέμβαση του καθηγητή Δημόσιας Υγείας, επιδημιολόγου Θεόδωρου Λύτρα που του απάντησε: «Κύριε υπουργέ, να βγείτε άμεσα και να διαψεύσετε κάθε σκέψη για “ιδιωτικές επενδύσεις” σε συλλογή αίματος κ παραγώγων, ΠΡΙΝ προκληθεί ανεπανόρθωτη ζημία στην εμπιστοσύνη των εθελοντών αιμοδοτών (μάλιστα προ καλοκαιρινής περιόδου, που η προσφορά μειώνεται)».
Μεταξύ των δύο υπήρξε μια έντονη συζήτηση στο Χ καθώς ο κ. Γεωργιάδης επέμενε ότι «υπάρχουν 5 ευρωπαϊκές χώρες που το επιτρέπουν…», άρα γιατί όχι κι εμείς, ενώ ο κ. Λύτρας τόνισε ότι υπάρχουν θέματα βιοηθικής, ασφάλειας και crowd-out (σ.σ. σε ελεύθερη μετάφραση: αποδεκατισμός) του εθελοντισμού.
Ασφάλεια
Το θέμα της ασφάλειας είναι εξαιρετικά σημαντικό και μάλιστα επίκαιρο καθώς η Βρετανία βρίσκεται στη δίνη ενός τεράστιου σκανδάλου με μολυσμένο αίμα με τον ιό της ηπατίτιδας C ή τον HIV. Υπολογίζεται ότι στοίχισε τη ζωή σε 3.000 ασθενείς επειδή δεν υπήρχε αρκετός έλεγχος.
Ακόμη, για την ασφάλεια των μεταγγίσεων, η πρώην προέδρος του Εθνικού Κέντρου Αιμοδοσίας, αιματολόγος, Χάριτος Ματσούκα δήλωσε στην «Εφ.Συν.» ότι «η ιδιωτική επ’ αμοιβή συλλογή αίματος ή/και πλάσματος, πέραν του ηθικού διλήμματος που θέτει, της πώλησης δηλαδή ανθρώπινων ιστών που επί της ουσίας δεν διαφέρει από την αγοραπωλησία οργάνων, θέτει πρωτίστως και ένα θέμα ασφάλειας.
»Είναι σαφές, και καταδεικνύεται από δεκάδες μελέτες, ότι η εθελοντική προσφορά αίματος – πλάσματος παρέχει ασφαλέστερα προϊόντα, καθώς το κίνητρο της αποζημίωσης υπονομεύει την ειλικρινή δήλωση του ιστορικού του δότη. Περίτρανη απόδειξη αποτελεί το σκάνδαλο που συγκλονίζει τη Βρετανία για τη μόλυνση με ηπατίτιδα και AIDS 3.000 αιμορροφιλικών τις δεκαετίες ’70-90 επειδή μεταγγίστηκαν με παράγοντες πήξης από τις ΗΠΑ, που συνέλεγαν πλάσμα από αμειβόμενους δότες κρατούμενους φυλακών. Η εθελοντική αιμοδοσία χωρίς κανένα κίνητρο, με αλτρουιστικούς σκοπούς, αποτελεί μακράν την ασφαλέστερη πηγή αίματος».
Διαφωνεί η Κομισιόν
Επιπλέον η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρεται δυσαρεστημένη με το νομοσχέδιο-εφιάλτη της κυβέρνησης της ΝΔ για την αγοραπωλησία αίματος και των προϊόντων του και ενώ δεν συνηθίζει να σχολιάζει νομοσχέδια, σε ανακοίνωσή της τονίζει με νόημα ότι οι φορείς των κρατών-μελών πρέπει να πληρούν τις απαιτήσεις της Επιτροπής.
«Εναπόκειται σε κάθε κράτος-μέλος να θεσπίσει την οργάνωση και τη νομοθεσία για τις εθνικές υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης, συμπεριλαμβανομένων των υπηρεσιών αίματος», δήλωσε εκπρόσωπος Τύπου της Κομισιόν στην «Εφ.Συν.». «Αυτές οι πρακτικές πρέπει να συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την ασφάλεια και την ποιότητα του αίματος και του πλάσματος, όπως ορίζονται στην Οδηγία 2002/98/ΕΚ της Ε.Ε. και στην εκτελεστική νομοθεσία, συμπεριλαμβανομένων των απαιτήσεων για επίβλεψη από τις αρμόδιες εθνικές αρχές. Ολοι οι φορείς, δημόσιοι και ιδιωτικοί, πρέπει να πληρούν αυτές τις απαιτήσεις», σημείωσε σε πρωτοφανώς αυστηρή γλώσσα για Κομισιόν, παραπέμποντας στη νομοθετική πρότασή της για τη βελτίωση της ασφάλειας και της ποιότητας των ουσιών ανθρώπινης προέλευσης (SoHO), συμπεριλαμβανομένου του αίματος και του πλάσματος, για την οποία θυμίζει ότι εγκρίθηκε ως νόμος από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο.
Οπως προβλέπει ο 360 σελίδων Ευρωπαϊκός Κανονισμός, που τονίζει ότι «οι δωρεές για τις ουσίες ανθρώπινης προέλευσης θα πρέπει να είναι κατ’ αρχήν εθελοντικές και μη αμειβόμενες και δεν πρέπει να παρέχονται στους δωρητές οικονομικά κίνητρα για να δωρίσουν».