Ολοκληρώνεται σιγά σιγά το έγκλημα της παραχώρησης άλλης μιας δημόσιας εταιρίας σε ιδιώτες από τη κυβέρνηση. Και όχι φυσικά όποιους και όποιους αλλά εντός κομματικής…οικογένειας.
Η κοινοπραξία ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ – AD Holdings συνέστησε την εταιρεία Hellenic Nickel στην οποία θα μεταβιβαστούν τα περιουσιακά στοιχεία της μεταλλουργίας ΛΑΡΚΟ σε έξι νομούς της χώρας, εφόσον απορριφθεί η προσφυγή της ιρλανδικής CMI στο ΣτΕ.
Η κυβέρνηση αποφάσισε να παραχωρήσει στη νεοσυσταθείσα εταιρία Hellenic Nickel τη ΛΑΡΚΟ την ίδια στιγμή που αναμένονται δύο δικαστικές αποφάσεις που θα καθορίσουν τις επόμενες εξελίξεις όσο αφορά τους εργαζομένους. Η απόφαση του Πρωτοδικείου Αθήνας επί της προσφυγής των εργαζομένων για παράταση των συμβάσεών τους μέχρι να περάσει η μεταλλουργία στον νέο ιδιοκτήτη, αλλά και η απόφαση του ΣτΕ επί της προσφυγής της ιρλανδικής CMI κατά του διαγωνισμού που ανέδειξε προτιμητέο επενδυτή την κοινοπραξία ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ με την AD Holdings.
Εταιρια μολις… τριων ημερων
Η κοινοπραξία ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ / AD Holdings προχώρησε στη σύσταση της εταιρείας που θα αναλάβει τη διαχείριση της ΛΑΡΚΟ όταν ολοκληρωθεί η διαδικασία. Το ονομά της είναι Hellenic Nickel και συστάθηκε στις 26 Ιουνίου και όλα τα στοιχεία δημοσιότητας αναρτήθηκαν στο ΓΕΜΗ την περασμένη Δευτέρα 1η Ιουλίου.
Το κεφάλαιό της είναι μόλις 50.000 ευρώ (που αντιστοιχούν σε ισάριθμες μετοχές αξίας 1 ευρώ), έδρα της είναι η έδρα του Ομίλου ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ στη Μεσογείων και ως σκοποί της περιγράφονται όλες οι δραστηριότητες που είχε η ΛΑΡΚΟ σε όλους τους νομούς όπου διαθέτει περιουσιακά στοιχεία: εξόρυξη νικελίου, παραγωγή προϊόντων νικελίου, εξόρυξη λιγνίτη και άλλες εξορυκτικές και λατομικές δραστηριότητες, εμπορία προϊόντων μεταλλουργίας, αλλά και η πώληση, εκμίσθωση, μίσθωση και χρήση ακινήτων (και η ΛΑΡΚΟ διαθέτει πολλά σε έξι νομούς της χώρας).
Το μετοχικό κεφάλαιο της νέας εταιρείας καταβλήθηκε εξ ημισείας από την AD Holdings με έδρα το Λιχτενστάιν και τη ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, το καταστατικό έχει τις τυπικές διατάξεις μιας Α.Ε. και το πρώτο Δ.Σ. της εταιρείας, με τριετή θητεία, συγκροτείται από τους Πέτρο Σουρέτη ως πρόεδρο (νυν εντεταλμένο σύμβουλο της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ) και εκτελεστικά μέλη τους Εμμανουήλ Μουστάκα (επίσης στέλεχος της ΓΕΚ), τον Βασίλειο Χονδρό και τον Βρετανό Joseph Hurry Plumbly (οι δυο τους ορίστηκαν από την AD Holdings). Η εταιρεία συμφωνήθηκε ότι θα εκπροσωπείται νόμιμα με τις υπογραφές δύο ατόμων, ενός από κάθε πλευρά των ιδρυτικών εταιρειών.
Τα σεναρια
Η ίδρυση της εταιρείας από την κοινοπραξία ΓΕΚ-AD Holdings μπορεί να ερμηνευτεί με δύο σενάρια: το καλό αναφέρει ότι πιθανότατα πλησιάζει η έκδοση της απόφασης από το Συμβούλιο της Επικρατείας και η κοινοπραξία έχει την αίσθηση ότι θα απορριφθεί η προσφυγή των Ιρλανδών, άρα ο διαγωνισμός κατακυρώνεται οριστικά υπέρ της και τα περιουσιακά στοιχεία της ΛΑΡΚΟ περνάνε στην ιδιοκτησία της για να εφαρμόσει το όποιο επενδυτικό της σχέδιο (για τις καλές προθέσεις του οποίου άλλωστε έχει διαβεβαιώσει και τους εκπροσώπους των εργαζομένων).
Το κακό σενάριο, ωστόσο, το οποίο ανησυχεί την πλευρά των εργαζομένων, που έχουν κάθε λόγο να είναι καχύποπτοι, αναφέρει ότι η σύσταση της εταιρείας ήταν απλώς τυπική υποχρέωση της κοινοπραξίας βάσει των όρων του διαγωνισμού από τη στιγμή που αναδείχθηκε προτιμητέος επενδυτής, και μάλιστα υπόκειτο σε προθεσμία που έβαινε στην εκπνοή της. Με δεδομένο ότι η κυβέρνηση, με την τελευταία πραξικοπηματική τροπολογία που πέρασε στη Βουλή, άλλαξε ουσιώδεις όρους του διαγωνισμού που προέβλεπαν παράδοση της μεταλλουργίας εν λειτουργία στον νέο ιδιοκτήτη, αυτός ίσως θέλει να κρατά ανοικτό ένα παράθυρο απεμπλοκής από τη μεταβίβαση επικαλούμενος παραβίαση όρων από πλευράς Δημοσίου και ειδικής διαχείρισης, έχοντας από την πλευρά του καλύψει όλες τις τυπικές και ουσιαστικές υποχρεώσεις του.
Η ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΚΑΙ Ο…ΠΕΘΕΡΟΣ
Σημειώνεται ότι στην εταιρεία ΤΕΡΝΑ, του ομίλου ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, πρόεδρος είναι ο κ.Μιχαήλ Γουρζής, ο οποίος είναι επίσης αντιπρόεδρος στην μητρική εταιρεία.
Με μία απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο, μπορεί κανείς να πληροφορηθεί ότι ο υπουργός Επικρατείας Γιώργος Γεραπετρίτης είναι παντρεμένος με την δικηγόρο Αλεξάνδρα Γουρζή, πατέρας της οποίας είναι ο Μιχαήλ Γουρζής. (βλέπετε π.χ.: parapolitika.gr, dionellis.gr)
Πριν τέσσερα χρόνια και συγκεκριμένα στις αρχές Φεβρουαρίου του 2020, το Documento αποκάλυπτε ότι είχε ανάψει φωτιές στο στενό πρωθυπουργικό περιβάλλον ένα σχόλιο του Γιώργου Παπαχρήστου στα «Νέα» “στο οποίο αναφερόταν ότι η πρόεδρος της Δημοκρατίας Αικατερίνη Σακελλαροπούλου είχε δειπνήσει με στελέχη της κατασκευαστικής ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, καθώς αντιπρόεδρος της εταιρείας είναι ο πεθερός του Γιώργου Γεραπετρίτη ενώ στην εταιρεία εργάζεται και η κόρη του στενού συνεργάτη του πρωθυπουργού.
Η ιστορία με τη παραχώρηση της ΛΑΡΚΟ στη συγκεκριμένη κοινοπραξία έχει ξεκινήσει από το 2020 όπως μας πληροφορεί στο ρεπορτάζ της η Μαρία Κεφαλά στο 2020mag.gr
Τον Φεβρουάριο του 2020, σε μία περίοδο όπου η Ελλάδα αναζητά εναγωνίως επενδύσεις, η κυβέρνηση της ΝΔ βγάζει στο σφυρί τη μεγαλύτερη βαριά βιομηχανική μονάδα της χώρας. Τη μοναδική στην Ε.Ε. βαριά βιομηχανία παραγωγής σιδηρονικελίου και μία από τις 5 μεγαλύτερες εταιρείες παγκοσμίως.
Η ιστορία της ΛΑΡΚΟ τα έχει όλα: κατασπατάληση των κεφαλαίων της, κάκιστη διαχείριση, διορισμούς «δικών» μας παιδιών, συστηματική απαξίωση και ευκαιρίες που δεν αξιοποιήθηκαν. Από το 2014, επί κυβέρνησης Σαμαρά -μικρή παύση επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- και με την επαναφορά της Νέας Δημοκρατίας το 2019 που αναλαμβάνει την υπόθεση (ω! τι έκπληξη), ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κωστής Χατζηδάκης, η ιστορία της είναι αυτή. Πωλείται ή κλείνει.
Λίγο πριν από την καραντίνα, η ΛΑΡΚΟ μπαίνει σε καθεστώς ειδικής εκκαθάρισης. Τον Φεβρουάριο του 2020 ψηφίζεται ο νόμος 4664 με ρυθμίσεις για την εταιρεία και μετά τις απαραίτητες «διορθώσεις» που περνούν μέσα στην τροπολογία στον νόμο για τα πλαστικά μιας χρήσης, ξεκινάει η πιο σαθρή διαδικασία διαγωνισμού πώλησης στην ιστορία της ελληνικής βιομηχανίας:
Με αντίτιμο μόλις 6 εκατομμύρια ευρώ η κοινοπραξία ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ-AD Holdings εξαγοράζει και επίσημα το συγκρότημα της ΛΑΡΚΟ αφού ανακηρύχθηκε προτιμητέος (όχι μειοδότης) επενδυτής και στην β΄φάση του διαγωνισμού για την μεταβίβαση των περιουσιακών στοιχείων της που διενεργήθηκε από τον ειδικό διαχειριστή. Στη σχετική ανακοίνωση διαβάζουμε: «Κατόπιν κοινοποίησης στους αρμόδιους Υπουργούς Οικονομικών και Περιβάλλοντος και Ενέργειας της έκθεσης αξιολόγησης και κατακύρωσης της Β’ Φάσης του Δημόσιου Διεθνούς Ανοικτού Διαγωνισμού, και παρέλευσης της εκ του νόμου τασσόμενης προθεσμίας, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 21 παρ. 8 (γ) του Ν. 4664/2020, η Β’ Φάση του Διαγωνισμού της ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία «Γενική Μεταλλευτική και Μεταλλουργική Ανώνυμη Εταιρία Λάρκο» υπό ειδική διαχείριση του άρθρου 21 του Ν. 4664/2020 (ΛΑΡΚΟ) κατακυρώνεται στην ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ – AD HOLDINGS, η οποία αναδεικνύεται ως Προτιμητέος Επενδυτής για τη μεταβίβαση των σχετικών περιουσιακών στοιχείων».
ΑΓΚΑΘΙ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΙΡΛΑΝΔΟΙ
Οι συμβάσεις των εργαζομένων πρίν ένα χρόνο παρατάθηκαν έως τις 15 Ιουλίου του 2023. Το σχέδιο ήταν εφόσον αν η διαδικασία είχε ολοκληρωθεί τότε η ΛΑΡΚΟ να περάσει στα χέρια της ΤΕΡΝΑ απαλλαγμένη από βάρη πιστωτών και χωρίς τους εργαζόμενούς της.
Οι εκλογές που μεσολάβησαν και η ενδεχόμενη αντίδραση της ιρλανδικής εταιρίας Commodity & Mining Insight Ireland Ltd, που κυρήχθηκε έκπτωτη, η οποία ήταν αρχικά ο προτιμητέος επενδυτής, με τίμημα 1,5 εκατ. Ευρώ καθυστέρησαν τη μεταβίβαση.
Οι νομικοί που ανέλαβαν να εξετάσουν το αίτημα της κοινοπραξίας με βασικό επιχείρημα στο ότι η εγγυητική που προσκόμισε η ανταγωνίστρια της δεν ήταν από την ίδια, αλλά από συνδεδεμένη εταιρία αποφάνθηκαν ότι πράγματι υπήρχε σύγκρουση με τους όρους του διαγωνισμού και έδωσαν «το πράσινο φως» για την κατακύρωση του διαγωνισμού στην κοινοπραξία της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ-AD Holdings.
Στο μεταξύ τα γαλάζια κοράκια πανηγύριζαν για την ιδιωτικοποίηση της ΛΑΡΚΟ, με τίτλους όπως: «Επενδυτής αναγεννά την χρεοκοπημένη ΛΑΡΚΟ», συνοδευόμενους με επιχειρήματα όπως: «Επανεκκίνηση για την βιομηχανία εξόρυξης και παραγωγής σιδηρονικελίου με επενδυτικό πλάνο ύψους 500 εκατ.». «Νέα εποχή ανοίγει για την πολύπαθη ΛΑΡΚΟ, τη βιομηχανία εξόρυξης και παραγωγής σιδηρονικελίου, η οποία για 30 και πλέον χρόνια είχε χαρακτηριστεί από την κακοδιαχείριση, τις μεγάλες οικονομικές ζημιές και τα χρέη».
«Με την ολοκλήρωση της διαδικασίας μεταβίβασης της ΛΑΡΚΟ κλείνει κι ένας πολυετής κύκλος με πρόστιμα που είχαν επιβληθεί σε βάρος της Ελλάδας για παλιές παράνομες κρατικές ενισχύσεις ύψους 150 εκ. ευρώ που είχαν δοθεί στη βιομηχανία».
Η μεταβίβαση τότε καθυστέρησε χάρη στον συνεχή αγώνα των εργαζομένων στη ΛΑΡΚΟ αλλά και λόγω των εκλογών του 2023 καθώς η αντιπολίτευση ήταν εναντίον της παραχώρησης.
Σήμερα τα “εμπόδια” ξεπεράστηκαν ως φαίνεται και το έγκλημα-παραχώρηση της ΛΑΡΚΟ ολοκληρώνεται.
Αποψε η μεγαλη συσκεψη εναντια στη μεγαλη ερημωση
Εν τω μεταξύ στη Λάρυμνα, απόψε (04/07) στις 8.30 το βράδυ, στο γήπεδο μπάσκετ του οικισμού, γίνεται η μεγάλη σύσκεψη που οργανώνουν τα σωματεία της ΛΑΡΚΟ, με προσκεκλημένους όλους τους συλλογικούς φορείς της ευρύτερης περιοχής, ιδιαίτερα των αγροτών και των επαγγελματιών, με μια ευρεία ατζέντα θεμάτων που βασανίζουν τις τοπικές κοινωνίες και οδηγούν σε οικονομική και κοινωνική ερήμωση τον νομό Φθιώτιδας και όχι μόνο:
Να αποζημιωθούν οι αγρότες της Κωπαΐδας που πλήττονται από την ανομβρία και της Λοκρίδας από την ακαρπία της ελιάς, οι κτηνοτρόφοι που τα κοπάδια τους έχουν χτυπηθεί από ευλογιά. Να ανοίξει η ακτοπλοϊκή γραμμή από Άγιο Κωνσταντίνο προς Σποράδες, που διακόπηκε έπειτα από 180 χρόνια «για να εξυπηρετηθούν οι εφοπλιστές». Και φυσικά, να μείνει ανοικτή η ΛΑΡΚΟ, καθώς το κλείσιμό της θα επέτεινε τραγικά την παραγωγική παρακμή της περιοχής.
Όταν οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ λένε ότι θα ρημάξουν ολόκληρα χωριά δεν είναι σχήμα λόγου. Όταν ξεκίνησαν τον αγώνα τους για να μείνει η ΛΑΡΚΟ ανοιχτή και να σωθούν οι θέσεις εργασίας, στην εταιρεία δούλευαν πάνω από 1.200 εργαζόμενοι και πολλές δεκάδες εργολαβικοί. Σήμερα έχουν μείνει μόλις 700, καθώς η μακρά, άνω της τετραετίας, αναμονή της κυβερνητικής «λύσης» έχει υποχρεώσει ήδη περίπου 150 να αναζητήσουν δουλειά σε άλλες μεταλλουργικές μονάδες, ιδιαίτερα στη Βιοχάλκο του Στασινόπουλου (διανύοντας απόσταση ακόμη και 100 χιλιομέτρων τη μέρα!), ενώ περίπου 300 επέσπευσαν τη συνταξιοδότησή τους, χάρη και στα βαρέα ένσημα.
Οι 700 εναπομείναντες είναι κυρίως εργαζόμενοι με παιδιά σε σχολική ηλικία, περίπου 300 μένουν στους οικισμούς της εταιρείας και πρέπει να ξεσπιτωθούν, ενώ άλλοι έχουν στεγαστικά για τα σπίτια τους στα «Λαρκοχώρια», στα οποία λειτουργούν 4 Δημοτικά σχολεία και 4 νηπιαγωγεία, που είναι άγνωστο αν θα επιβιώσουν, αν και όταν οι οικογένειες της ΛΑΡΚΟ αναγκαστούν να φύγουν. Κάποτε αυτά τα χωριά ήταν ζωντανά, η δεύτερη και η τρίτη γενιά εργατών της μεταλλουργίας έστηναν τις ζωές τους γύρω απ’ αυτήν, οι γεννήσεις ήταν δεκάδες κάθε χρόνο. Πέρσι είναι ζήτημα αν καταγράφηκαν τρεις γεννήσεις στη μικροκοινωνία των χωριών της ΛΑΡΚΟ, πράγμα που επιβεβαιώνει πως η βιομηχανική παρακμή της χώρας έχει στην άλλη όψη της την κοινωνική και δημογραφική παρακμή της.
Με πληροφορίες από: efsyn.gr | thefaq.gr | 2020mag.gr