Για άλλη μια φορά, ο γαλλικός λαός επέδειξε εξαιρετική πολιτική ωριμότητα, που μπροστά στην απειλή που δέχεται η δημοκρατία δεν επέλεξε τον «καναπέ», ούτε τις παραλίες των ακριβών γαλλικών θερέτρων, καθώς προσήλθε μαζικά και τις δύο Κυριακές, για να υπερασπιστεί τις αξίες που κληρονομήθηκαν από τον Διαφωτισμό, αξίες τις οποίες ο Εθνικός Συναγερμός, στην πραγματικότητα, συνεχίζει να απειλεί.
«Αυτό είναι ένα μεγάλο ΟΥΦ…» είναι ο πρωτοσέλιδος τίτλος της Liberation για το αποτέλεσμα του β’ γύρου των γαλλικών εκλογών, που ανέδειξε το αριστερό Νέο Λαϊκό Μέτωπο στη μεγαλύτερη δύναμη στο γαλλικό κοινοβούλιο, παρά το γεγονός ότι δεν κατάφερε να κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία.
Το «ΟΥΦ!» αφορά το αιφνιδιαστικό -με βάση τις προβλέψεις των δημοσκοπήσεων- αποτέλεσμα που έδωσε τη νίκη στον συνασπισμό της Αριστερά. Αποτέλεσμα, βαρύ πλήγμα στον ακροδεξιό Εθνικό Συναγερμό της Μαρίν Λεπέν, που ήρθε τελικά τρίτος. Αλλά το αποτέλεσμα ήταν πλήγμα και για τον πρόεδρο της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν, η συμμαχία του οποίου έχασε 80 έδρες και «τερμάτισε» δεύτερη.
Σύμφωνα με τα τελευταία αποτελέσματα, το Νέο Λαϊκό Μέτωπο κέρδισε 182 έδρες στο κοινοβούλιο των 577 εδρών, η κεντρώα συμμαχία του Εμανουέλ Μακρόν κέρδισε 163 έδρες και ο Εθνικός Συναγερμός 143 έδρες.
Μηνύματα ικανοποίησης και χαράς, για την αδυναμία της γαλλικής ακροδεξιάς να κερδίσει κυβερνητική πλειοψηφία έρχονται από όλα τα μέρη του κόσμου: Την Ισπανία, τη Βραζιλία, την Πολωνία και αλλού.
Χαρακτηριστική ήταν η ανάρτηση του Σοσιαλιστή πρωθυπουργού της Ισπανίας, Πέδρο Σάντσεθ:
«Αυτή την εβδομάδα, δύο από τις μεγαλύτερες χώρες της Ευρώπης επέλεξαν τον ίδιο δρόμο που επέλεξε η Ισπανία πριν από ένα χρόνο: απόρριψη της ακροδεξιάς και αποφασιστική δέσμευση σε μια κοινωνική αριστερά που αντιμετωπίζει τα προβλήματα των ανθρώπων με σοβαρές και γενναίες πολιτικές. Το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία είπαν ΝΑΙ στην πρόοδο και την κοινωνική πρόοδο και ΟΧΙ στην οπισθοδρόμηση σε δικαιώματα και ελευθερίες. Δεν μπορεί να υπάρξει συμφωνία ή κυβέρνηση με την ακροδεξιά».
Πλέον ανοίγει ο δρόμος για σχηματισμό κυβέρνησης, ωστόσο τίποτα δεν είναι ξεκάθαρο, καθώς η απόλυτη πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση είναι 289 έδρες και κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι ο Μακρόν και οι σύμμαχοί του θα συμφωνήσουν σε κυβερνητική συμμαχία με τον συνασπισμό της Αριστεράς (Ανυπότακτη Γαλλία, Σοσιαλιστές και Πράσινοι). Από την άλλη πλευρά, το Νέο Λαϊκό Μέτωπο δηλώνει ότι θα κυβερνήσει για να εφαρμόσει το πρόγραμμά του και μόνο αυτό, ενώ η Ανυπότακτη Γαλλία έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν θέλει να συνεργαστεί με το κόμμα του Μακρόν.
Ο Ζαν-Λικ Μελανσόν δήλωσε πάντως ότι ο Γάλλος πρόεδρος οφείλει πλέον να ορίσει πρωθυπουργό από το Λαϊκό Μέτωπο. Από την πλευρά του, ο πρωθυπουργός Γκάμπριελ Ατάλ αναμένεται εντός της ημέρας να υποβάλει επίσημα την παραίτησή του. Το πιθανότερο είναι ότι, έως ότου αναδειχθεί νέα κυβέρνηση, θα παραμείνει στη θέση του για μερικές ακόμη εβδομάδες, τουλάχιστον όσο διαρκέσουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες.
Κάλεσμα για ορισμό υποψήφιου πρωθυπουργού
Αργά το βράδυ της Κυριακής, η βουλευτής της Ανυπότακτης Γαλλίας, Κλεμεντίν Οτέν, κάλεσε τους βουλευτές της συμμαχίας της Αριστεράς να συναντηθούν σήμερα Δευτέρα στην Εθνοσυνέλευση, ώστε να αναδείξουν το πρόσωπο που θα προτείνουν στον Εμανουέλ Μακρόν για πρωθυπουργό.
Η Κλεμεντίν Οτέν δήλωσε ότι το πρόσωπο αυτό «δεν θα είναι ούτε ο Φρανσουά Ολάντ ούτε ο Ζαν-Λικ Μελανσόν» καλώντας τον Εμανουέλ Μακρόν «να μην αποκτηνώσει» το Κοινοβούλιο, εκφράζοντας την ελπίδα ότι «το Λαϊκό Μέτωπο, με την ποικιλομορφία του, θα μπορούσε να βρει το σημείο ισορροπίας που θα του επιτρέψει να κυβερνήσει».
Ο Γκάμπριελ Ατάλ, 35 ετών, θα υποβάλει επίσημα την παραίτησή του τη Δευτέρα, αλλά θα μπορούσε να παραμείνει στη θέση του για μερικές ακόμη εβδομάδες κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων.
Ένα «μοιρασμένο» κοινοβούλιο
Στη Γαλλία δεν υπάρχει παράδοση κυβερνήσεων συνεργασίας και ένα τόσο «μοιρασμένο» κοινοβούλιο, χωρίς απόλυτα ξεκάθαρη κυβερνητική πλειοψηφία είναι κάτι πρωτόγνωρο για τη Γαλλία. Επιπλέον, ο Εμανουέλ Μακρόν πιθανότατα θα χρειαστεί να «συγκατοικήσει» με έναν πρωθυπουργό με τον οποίο δεν συμφωνεί πολιτικά.
Αν ο Γάλλος πρόεδρος επιχειρήσει να διορίσει πρωθυπουργό πρόσωπο από τη δική του, κεντροδεξιά συμμαχία, θα θεωρηθεί ότι παραβιάζει τη θεσμική νομιμότητα, καθώς έχουν έρθει δεύτεροι στις εκλογές και ταυτόχρονα θα πλήξει και την εικόνα του τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.
Ποιος θα μπορούσε να γίνει πρωθυπουργός;
Σύμφωνα με το γαλλικό Σύνταγμα, ο πρόεδρος της χώρας μπορεί να επιλέξει όποιον θέλει ως επόμενο πρωθυπουργό, ωστόσο στην πράξη πρέπει να επιλέξει κάποιον αποδεκτό από το κοινοβούλιο, συνεπώς τον αρχηγό του μεγαλύτερου κόμματος.
Ο Ζαν-Λικ Μελανσόν δεν θεωρείται πάντως η ιδανική επιλογή, καθώς έχει συγκρουστεί σκληρά με τον Μακρόν και έχει αντιπάθειες και μέσα στον συνασπισμό της Αριστεράς. Εντός της Συμμαχίας φαίνεται, μετά και τη δήλωση της Κλεμεντίν Οτέν ότι έχουν αποφασίσει να προχωρήσουν ενωτικά και να προτείνουν ένα πρόσωπο όσο το δυνατόν κοινής αποδοχής. Ο ηγέτης του Σοσιαλιστικού Κόμματος (PS), Ολιβιέ Φορ, επίσης προέτρεψε να λειτουργήσει δημοκρατικά η αριστερή συμμαχία και να βρεθεί το κατάλληλο πρόσωπο.
«Για να προχωρήσουμε μαζί χρειαζόμαστε δημοκρατία», είπε. «Δεν θα επιτρέψουμε εξωτερικές παρεμβάσεις».
Προς το παρόν, δεν έχει υπάρξει καμία αντίδραση από το περιβάλλον του Γάλλου προέδρου, ούτε κάποια πληροφορία για τις προθέσεις του. Μιλώντας στο Reuters, υπό τον όρο της ανωνυμίας, πρόσωπο από το περιβάλλον του είπε μόνο ότι «το ερώτημα που θα πρέπει να θέσουμε στον εαυτό μας απόψε και τις επόμενες ημέρες είναι: ποιος συνασπισμός είναι ικανός να φτάσει τις 289 έδρες ώστε να κυβερνήσει;».