Ο ετήσιος πληθωρισμός της ζώνης του ευρώ αναμένεται να μειωθεί ελαφρώς στο 2,5% τον Ιούνιο του 2024, από 2,6% το Μάιο, σύμφωνα με προκαταρκτική εκτίμηση της Eurostat, που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα.
Εξετάζοντας τις κύριες συνιστώσες του πληθωρισμού στη ζώνη του ευρώ, οι υπηρεσίες αναμένεται να έχουν τον υψηλότερο ετήσιο ρυθμό τον Ιούνιο (4,1%, σταθερά σε σχέση με το Μάιο), ακολουθούμενες από τα τρόφιμα, το αλκοόλ και τον καπνό (2,5%, έναντι 2,6% το Μάιο), τα μη ενεργειακά βιομηχανικά αγαθά (0,7%, σταθερά σε σχέση με το Μάιο) και την ενέργεια (0,2%, έναντι 0,3% το Μάιο).
Στην Ελλάδα ο ετήσιος πληθωρισμός εκτιμάται ότι παρέμεινε σταθερός στο 2,4% τον Ιούνιο, σε σχέση με το Μάιο. Το επίπεδο αυτό του πληθωρισμού είναι εντός του στόχου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (κοντά στο 2%-2,5%).
Τον Ιούνιο το υψηλότερο επίπεδο πληθωρισμού στην ευρωζώνη καταγράφουν το Βέλγιο (5,5%), η Ισπανία (3,5%) και η Κροατία και η Ολλανδία (και οι δυο 3,4%).
Τα χαμηλότερα επίπεδα πληθωρισμού στην ευρωζώνη καταγράφουν η Φινλανδία (0,6%), η Ιταλία (0,9%) και η Λιθουανία (1%).
Γιατί στην Ελλάδα οι τιμές είναι υψηλότερες
Το ΚΕΠΕ διατυπώνει ένα κυρίαρχο ερώτημα για την ελληνική οικονία: Γιατί στη χώρα μας πολλές τιμές σε καταναλωτικά αγαθά και υπηρεσίες είναι υψηλότερες σε σχέση με τις αντίστοιχες τιμές σε άλλα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης;
Ενδεικτικά στα είδη super market, στο γάλα, στις τηλεπικοινωνίες, στις τραπεζικές υπηρεσίες στις μεταφορές κλπ. Προφανώς υπάρχουν και εγχώριοι-δομικοί παράγοντες που κρατούν τις τιμές υψηλά και δεν επιτρέπουν την αποκλιμάκωσή τους.
Δύο βασικές συνέπειες της οικονομικής κρίσης ήταν (α) το κλείσιμο πολλών επιχειρήσεων, ή η συγχώνευσή τους με άλλες και η αύξηση της συγκέντρωσης (π.χ στις τράπεζες, στα super markets, στην ιδιωτική υγεία κλπ.) και (β) η αύξηση της έμμεσης φορολογίας (ειδικοί φόροι κατανάλωσης, ΦΠΑ, τέλη κλπ.).
Αναφορικά με το πρώτο, η συγκέντρωση ενός κλάδου στα χέρια ενός πολύ μικρού αριθμού εταιρειών, δηλαδή η δημιουργία ολιγοπωλίων, δεν είναι θετική εξέλιξη για τους καταναλωτές. Τα ολιγοπώλια χαρακτηρίζονται από περιορισμένο ανταγωνισμό, εμπόδια εισόδου, ακαμψία τιμών, ασύμμετρη πληροφόρηση και «στρατηγική» συμπεριφορά των μελών τους για τη διατήρηση υψηλότερων τιμών και κερδών (πληθωρισμός απληστίας).
Αναφορικά με το δεύτερο, τα φορολογικά συστήματα των χωρών της Ευρωζώνης βασίζονται περισσότερο στην άμεση φορολογία και λιγότερο στην έμμεση. Σε εμάς συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Παρουσιάζει, δηλαδή, το φορολογικό μας σύστημα χαρακτηριστικά τριτοκοσμικής χώρας που αδυνατεί να φορολογήσει δίκαια με βάση τη φοροδοτική ικανότητα των ατόμων.