Σήμερα Παρασκευή 14/6 συμπληρώνεται ένας χρόνος από το εγκληματικό ναυάγιο της Πύλου που οδήγησε στον θάνατο εκατοντάδες πρόσφυγες και μετανάστες.
Το σκάφος μετέφερε περίπου 750 άτομα, κυρίως από τη Συρία, το Πακιστάν και την Αίγυπτο. Μόνο 104 άνθρωποι επέζησαν, 82 πτώματα ανασύρθηκαν, ενώ μόνο 58 εξ αυτών ταυτοποιήθηκαν. Περισσότεροι από 500 άνθρωποι παραμένουν αγνοούμενοι.
Έναν χρόνο μετά από το πιο πολύνεκρο ναυάγιο που καταγράφηκε στη Μεσόγειο τα τελευταία χρόνια, νεκροί, αγνοούμενοι/ες, συγγενείς και επιζώντες αναζητούν δικαίωση και δικαιοσύνη.
Περιμένουν την ολοκλήρωση της διερεύνησης μιας τραγωδίας, που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί. Οι αιτιάσεις της μήνυσης των 53 -μέχρι τώρα- επιζώντων για τις ευθύνες των ελληνικών λιμενικών αρχών τελούν υπό διερεύνηση στο πλαίσιο προκαταρκτικής εξέτασης της Εισαγγελέως του Ναυτοδικείου Πειραιά.
Στο πλαίσιο αυτό, συγκεντρώσεις, πορείες και κινητοποιήσεις θα πραγματοποιηθούν την Παρασκευή σε ολόκληρη την Ελλάδα, καθώς και σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες (Λονδίνο, Παρίσι, Κοπεγχάγη, Χάγη, Βαρσοβία, Βαρκελώνη, Βερολίνο, Ρώμη κ.ά.), έξω από τις ελληνικές πρεσβείες. Μεταξύ των κινητοποιήσεων ξεχωρίζει αυτή που θα γίνει στην πόλη Λαλαμούσα του Πακιστάν, όπου θα αναμένεται να συμμετάσχουν 350 οικογένειες θυμάτων.
Στην Ελλάδα, την Παρασκευή θα πραγματοποιηθούν εκδηλώσεις στις 7 το απόγευμα σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Βόλο, Ξάνθη, Χανιά, Ηράκλειο και αλλού. Στην Καλαμάτα, θα πραγματοποιηθεί πορεία και συναυλία το Σάββατο. Στις κινητοποιήσεις με κεντρική στα Προπύλαια στις 7μμ έχουν καλέσει και συμμετέχουν αναρχικές συλλογικότητες, η ΚΕΕΡΦΑ, οι επιζώντες και συγγενείς του ναυαγίου της Πύλου, η Πακιστανική Κοινότητα Ελλάδος «η ΕΝΟΤΗΤΑ», η Πρωτοβουλία δικηγόρων και νομικών για το ναυάγιο της Πύλου, Παλαιστινιακή Παροικία Ελλάδος, η Κοινότητα Καμερούν, η Μουσουλμανική Ενωση Ελλάδος, σωματεία εργαζομένων, φοιτητικοί σύλλογοι, πολιτικές οργανώσεις και κόμματα όπως το ΜέΡΑ25, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και η Νέα Αριστερά.
Οι κρισιμες στιγμες και τα αναπαντητα ερωτηματα
Σε συνέντευξη Τύπου που έλαβε χώρα στον Δικηγορικό Σύλλογο Αθήνας την Πέμπτη 13/6, ξύπνησαν μνήμες της πολύνεκρης τραγωδίας. Εκ μέρους των δικηγόρων μίλησαν οι Δήμητρα Λιναρδάκη (Πρωτοβουλία δικηγόρων και νομικών για το ναυάγιο της Πύλου), η Κατερίνα Πουρναρά (από την Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, ΕλΕΔΑ), η Ελένη Σπαθανά (από την οργάνωση Υποστήριξη Προσφύγων στο Αιγαίο, RSA), η Μαρία Παπαμηνά (από το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες, ΕΣΠ) και η Γιάννα Κούρτοβικ (από το Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών).
Η Δήμητρα Λιναρδάκη εξήγησε ότι υπήρξαν τουλάχιστον έξι κρίσιμες στιγμές για να σώσουν τις ζωές που βρίσκονταν υπό απειλή στην διάρκεια των 15 ωρών που άρχισε η παρακολούθηση της πορείας του σκάφους των προσφύγων από τις ελληνικές αρχές μετά την ειδοποίηση κινδύνου που έλαβαν. Σε καμία από αυτές δεν προχώρησαν σε επιχείρηση διάσωσης των προσφύγων. Αντίθετα, η πολιτική της αποτροπής οδήγησε στην αποστολή σκάφους καταδίωξης-αποτροπής και όχι ναυαγοσωστικού, όπως το «Αιγαίο Πέλαγος» που βρίσκονταν στο Γύθειο αγκυροβολημένο. Επιχείρηση διάσωσης έγινε μόνο μετά την βύθιση με αποτέλεσμα να πνιγούν εκατοντάδες.
Τα ερωτήματα που έθεσε η Κατερίνα Πουρναρά ήταν καίρια: Γιατί έγινε επιχείρηση διάσωσης μετά τη βύθιση; Γιατί δεν στάλθηκε το ναυαγοσωστικό αλλά σκάφος αποτροπής και καταδίωξης; Γιατί η Frontex ειδοποίησε τις ελληνικές αρχές και δεν παρενέβη όταν διαπίστωσε ότι δεν ανταποκρίνονται; Γιατί διέταξαν τα παραπλέοντα πλοία που κλήθηκαν για βοήθεια να απομακρυνθούν; Γιατί άλλαξε πορεία προς την Ιταλία το σκάφος του Λιμενικού; Γιατί έκανε την ρυμούλκηση; Γιατί δεν έριξε ούτε ένα σωσίβιο στη θάλασσα; Frontex επιτηρούσε, ειδοποιούσε τις ελληνικές αρχές, όμως όταν διαπίστωνε ότι δεν ανταποκρίνονταν δεν προχώρησε η ίδια σε σήμα κινδύνου και διάσωση.
Η Ελένη Σπαθανά συνόψισε στη φράση «δεν ήταν ατύχημα, ήταν έγκλημα». Δεν έγινε η οφειλόμενη διάσωση σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο της θάλασσας όπου στην συγκεκριμένη περιοχή η δικαιοδοσία ανήκει στην Ελλάδα.
Στη συνέχεια, η Μαρία Παπαμηνά έδωσε την εικόνα της προσπάθειας για να προχωρήσει η διερεύνηση του εγκλήματος στο Ναυτοδικείο με τους δικηγόρους να έχουν υποβάλει τις μηνύσεις 53 επιζώντων για τις συνθήκες του ναυαγίου και τις ευθύνες των αρχών στο πνιγμό των 600 προσφύγων. Κατέθεσαν μέχρι τώρα 23 επιζώντες. Οι δικηγόροι έχουν υποβάλει αιτήματα στην εισαγγελέα του Ναυτοδικείου όπως: Να τους δοθούν οι καταγραφές των επικοινωνιών του Εθνικού Κέντρου Συντονισμού Έρευνας και Διάσωσης, να τους δοθούν τα βίντεο από τις κάμερες του συστήματος καταγραφής, οι καταγραφές των επικοινωνιών των κινητών του πληρώματος του σκάφους του Λιμενικού αλλά και των αρχών με την FRONTEX και τα παραπλέοντα πλοία. Για το ζήτημα της ρυμούλκησης ζήτησαν να γίνει φωτογράφιση του βυθισμένου σκάφους στο βυθό για την ύπαρξη η μη κάβου πρόσδεσης. Ζήτησαν επίσης την άρση του απορρήτου των επικοινωνιών όλου του πληρώματος. Επίσης να μην καταστραφούν τα κινητά των διασωθέντων. Τέλος να δοθούν τα επιχειρησιακά σχέδια που εκπονήθηκαν για το πλοιάριο των προσφύγων.
Η Γιάννα Κούρτοβικ έθεσε το πλαίσιο της πολιτικής της ΕΕ και της κυβέρνησης ως το αίτιο που οδήγησε στο έγκλημα της Πύλου, την πολιτική της αποτροπής αντί της διάσωσης στα σύνορα, του νέου Συμφώνου της ΕΕ που θα κάνει ακόμη χειρότερη την κατάσταση αυτή που οδήγησε σε 30.000 νεκρούς στα σύνορα.
Ο Πέτρος Κωνσταντίνου, συντονιστής της ΚΕΕΡΦΑ τόνισε την ανάγκη οι κινητοποιήσεις στις 14 Ιούνη να γίνουν σταθμός για την κλιμάκωση της καμπάνιας για να τιμωρηθούν οι δολοφόνοι της κυβέρνησης και της Frontex, να προχωρήσει η δίκη στο Ναυτοδικείο με παραπομπή των ενόχων για τα κακουργήματα που διέπραξαν, την μη διάσωση, την πρόκληση του ναυαγίου, τις ανθρωποκτονίες. Κάλεσε τα συνδικάτα και τους φοιτητικούς συλλόγους να μπουν μπροστά στον αγώνα αυτό απαιτώντας ανοιχτά σύνορα, χαρτιά στους επιζώντες. Τόνισε την σημασία των κινητοποιήσεων στη Γαλλία ως απάντηση στην απειλή της ακροδεξιάς και της Λεπέν. «Να στείλουμε το μήνυμα στη κυβέρνηση των δολοφόνων των Τεμπών και της Πύλου ότι θα τιμωρηθούν για αυτά τα εγκλήματα. Οι κινητοποιήσεις σε όλη την Ελλάδα, την Ευρώπη και το Πακιστάν είναι μόνο η αρχή».
Μικρή πρόοδος έχει σημειωθεί στη διερεύνηση του ναυαγίου στα ανοιχτά της Πύλου, στις14 Ιουνίου 2023, σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία και την οργάνωση Human Right Watch. Η Judith Sunderland, διευθύντρια Ευρώπης και Κεντρικής Ασίας στην Human Rights Watch, δήλωσε πως «είναι αδιανόητο ότι έναν χρόνο μετά από αυτή τη φρικτή τραγωδία, η έρευνα για την πιθανή ευθύνη του Λιμενικού Σώματος δεν έχει προχωρήσει. Πρέπει να δούμε μια αξιόπιστη διαδικασία λογοδοσίας και ένα τέλος στον κύκλο βίας και ατιμωρησίας στα σύνορα της Ελλάδας». Επίσης, η Adriana Tidona, Ερευνήτρια Μετανάστευσης στη Διεθνή Αμνηστία, δήλωσε: «Εκατοντάδες οικογένειες έχουν μείνει σε αδιέξοδο, περιμένοντας την αλήθεια για τη μοίρα των αγαπημένων τους. Οι ελληνικές αρχές πρέπει να προχωρήσουν στις έρευνές τους για την πιθανή ευθύνη της ακτοφυλακής σε αυτό το περιστατικό για να αποδώσουν τελικά δικαιοσύνη».
«Η αλληλεγγυη νικησε μια φορα, θα νικησει και παλι!»
Ανακοίνωσεις για τον ένα χρόνο από το ναυάγιο εξέδωσαν αρκετές συλλογικότητες και κόμματα όπως η Αντιφασιστική κίνηση Καλαμάτας, ο Τομέας Δικαιωμάτων και Μεταναστευτικής Πολιτικής του ΜέΡΑ25, η Ανοικτή Συνέλευση για το κρατικό έγκλημα στη Πύλο και άλλοι.
Το ΜέΡΑ25 αναφέρεται και στην αθώωση των 9 Αιγυπτίων στην σχετική δίκη που έγινε στις 21 Μαΐου 2024 ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Καλαμάτας, υπογραμμίζοντας πως: «οι δικηγόροι των κατηγορούμενων κατήγγειλαν σοβαρά ελλείμματα ως προς τη μη τήρηση ουσιαστικών και διαδικαστικών εγγυήσεων, και δη, στη λήψη των καταθέσεων, στην διερεύνηση των συνθηκών του ναυαγίου αλλά και εμπόδια στην άσκηση των υπερασπιστικών τους δικαιωμάτων».
Στην Ανακοίνωσή της η Αντιφασιστική κίνηση Καλαμάτας αναφέρει:
«Σε λίγες μέρες συμπληρώνεται ένας χρόνος από το μεγαλύτερο κρατικό και ευρωπαϊκό ρατσιστικό έγκλημα στις θάλασσες της Μεσογείου μετά τον Β Παγκόσμιο πόλεμο. Το ναυάγιο της Πύλου άφησε πίσω του πάνω από 600 νεκρούς, άντρες, γυναίκες και παιδιά, δεκάδες διασωθέντες χωρίς καμία πρόνοια, 9 επιζώντες που από το θάνατο βρέθηκαν στη φυλακή και εκατοντάδες συγγενείς και φίλους να αναζητούν δικαιοσύνη.
Στις 21 Μαΐου σημειώσαμε μια πρώτη νίκη στον αγώνα για απόδοση δικαιοσύνης: Το ελληνικό κράτος δεν τόλμησε να “δικάσει” τους 9 επιζώντες που είχε συλλάβει με σκοπό να φορτώσει σε αυτούς όλη την ευθύνη. Γιατί οι 9 δεν έμειναν μόνοι. Οι δικαστές, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι στην δικαστική αίθουσα επρόκειτο να αποδειχθούν οι πραγματικές αιτίες του ναυαγίου και όχι όσα διοχετεύονταν στα δημοσιεύματα των “πετσωμένων” ΜΜΕ όπως οι στημένες κατηγορίες για διακίνηση προτίμησαν να εφαρμόσουν τους νόμους και να αθωώσουν τους 9 με συνοπτικές διαδικασίες. Η αλληλεγγύη αποτέλεσε σημαντικό παράγοντα αυτής της νίκης.
Ξέρουμε σήμερα τι ακριβώς συνέβη: το ελληνικό κράτος, πιστό στο ρόλο του “μαντρόσκυλου” που του έχει αναθέσει η ΕΕ, περίμενε να νυχτώσει και αφού έδιωξε όσα πλοία είχε πρωτύτερα καλέσει κοντά στο αλιευτικό, έδεσε το σκάφος που κουβαλούσε πάνω από 700 ανθρώπους με σκοπό να το βγάλει από την ελληνική περιοχή ευθύνης για έρευνα και διάσωση. Αυτή η ενέργεια προκάλεσε την ανατροπή του αλιευτικού και το χαμό εκατοντάδων ανθρώπων. Είναι ολοφάνερο ότι αν ήθελαν να διασώσουν τους ανθρώπους θα τους είχαν μετεπιβιβασει σε διασωστικό σκάφος ή άλλα σκάφη από την πρώτη στιγμή που τους εντόπισαν. Αντί αυτού, έστειλαν περιπολικό (sic!) σκάφος στις 11 το βράδυ.
Το έγκλημα αυτό ήταν όμως προδιαγεγραμμένο. Οι πολιτικές των κλειστών συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η αντιμεταναστευτική πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων, οι παράνομες επαναπροωθήσεις του λιμενικού, οι απάνθρωπες συμπεριφορές σε μετανάστες και πρόσφυγες σε κολαστήρια, όπως αυτό της Μόριας, δημιούργησαν και συνεχίζουν να δημιουργούν τις συνθήκες για τέτοιες τραγωδίες. Ακόμα και σήμερα αυτή η πολιτική προκαλεί ναυάγια με νεκρούς στα νησιά του Αιγαίου και στα σύνορα του Έβρου.
Οι αποτροπές που τόσο ξεδιάντροπα υπερασπίζεται ο Μητσοτάκης ισοδυναμούν με παράνομες και δολοφονικές επαναπροωθήσεις. Αλλά και όλες οι κυβερνήσεις που συμμορφώθηκαν στην ευρωπαϊκή πολιτική για τα σύνορα, έβαλαν το λιθαράκι τους για να συμβεί αυτό το έγκλημα. Κάθε φορά που κλείνουμε τα μάτια και τα αυτιά μας σε μια επανπροώθηση στα νησιά ή σε ένα ναυάγιο στο Αιγαίο, επιτρέπουμε να γίνει ένα τέτοιο έγκλημα.
Το έγκλημα αυτό πρέπει να αποτελέσει ορόσημο στον αγώνα για την ανατροπή αυτής της απάνθρωπης πολιτικής που γεννάει νεκρούς στα χερσαία και θαλάσσια σύνορα της χώρας.
Έχουμε τώρα καθήκον να κάνουμε των αγώνα των επιζώντων και των συγγενών των νεκρών δικό μας αγώνα για να αποδοθεί δικαιοσύνη και να απαιτήσουμε να σταματήσει η δολοφονική συνοριακή βία. Να απαιτήσουμε να τιμωρηθούν οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί αυτής της δολοφονίας, προκειμένου να μην βρίσκονται στο μέλλον πρόθυμοι να “εκτελούν εντολές” των πολιτικών προϊσταμένων τους, όταν αυτές οδηγούν σε νεκρούς ανθρώπους. Είναι και δική μας ευθύνη να υψώσουμε ανάχωμα σε αυτές τις ρατσιστικές πολιτικές του θανάτου.
Γιατί όταν κονταίνει η αξία της ανθρώπινης ζωής, αυτό που συμβαίνει στους άλλους, θα έρθει για όλους.
Ελάτε να ενώσουμε τη φωνή μας
ενάντια στις ρατσιστικές πολιτικές
ενάντια στην υποτίμηση της ανθρώπινης ζωής
ενάντια στην υποτίμηση της ζωής μας
ΔΕΝ ΑΝΕΧΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ ΠΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ
ΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΧΘΡΟΙ, ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΕ ΑΝΑΓΚΗ
ΝΑ ΜΗ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ. Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ.
Σάββατο 15/6/2024
18.00 ΠΟΡΕΙΑ από την κεντρική πλατεία
20.00 ΣΥΝΑΥΛΙΑ στο Πάρκο του Λιμενικού»
Πηγές: omniatv.com | efsyn.gr