Σε κατάσταση διάλυσης βρίσκεται πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ μετά την επεισοδιακή συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής στο ξενοδοχείο… president. Ο πρόεδρος του κόμματος Στέφανος Κασσελάκης σε μια επίδειξη αυταρχισμού και με την πρόταση για δημοψήφισμα επί των διαγραφών, εξώθησε στα άκρα τη σύγκρουση με τους διαφωνούντες, κάποιοι εκ των οποίων, ούτως ή άλλως είχαν ήδη πάρει την απόφασή τους να αποχωρήσουν από το κόμμα.
Ο απολογισμός του διημέρου βρίσκει τον ΣΥΡΙΖΑ σε τουλάχιστον τέσσερα κομμάτια την ώρα που ξεκινά μια περίοδος ζυμώσεων όσων ακόμα προσπαθούν ειλικρινά και χωρίς βαρίδια να ξαναστήσουν στα πόδια της τη ριζοσπαστική Αριστερά. (Δείτε: VERSO: «Ένα δημοψήφισμα διχάζει ξανά τον ΣΥΡΙΖΑ» – Η επόμενη μέρα).
Τα (τουλάχιστον) τέσσερα κομμάτια του ΣΥΡΙΖΑ:
1 – Ο ΚΑΣΣΕΛΑΚΗΣ (ΚΑΙ ΟΙ ΝΕΟ-ΠΡΟΕΔΡΙΚΟΙ)
Ο πρόεδρος και τα στελέχη που τον στηρίζουν, (κυρίως ο Παύλος Πολάκης, η Δώρα Αυγέρη, η Θεοδώρα Τζάκρη, ο Πέτρος Παππάς, ο Ευάγγελος Αποστολάκης κ.α.) την επόμενη μέρα βρίσκονται με διακηρυγμένους πλέον εχθρούς μέσα και έξω από το κόμμα και με βαριές κατηγορίες εναντίον τους, για αυταρχισμό, για έλλειψη γνώσης της ιστορίας του κόμματος και της αριστεράς μέχρι και για ακροδεξιές συμπεριφορές και τακτικές. Ακόμα και στελέχη που βρίσκονται κοντά στον πρόεδρο όπως η Ολγα Γεροβασίλη και ο Αλέκος Φλαμπουράρης (που αποτελούν και τους «συνδετικούς κρίκους» με τον Αλέξη Τσίπρα ως τακτικοί συνομιλητές του) αλλά και οι Κώστας Ζαχαριάδης, Θανάσης Θεοχαρόπουλος, Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου και Γιάννης Ραγκούσης, έφτασαν να συνυπογράψουν ακόμα και τροπολογία που θα αφαιρούσε από τον πρόεδρο το δικαίωμα να προχωρήσει σε εσωτερικό δημοψήφισμα για τη διαγραφή των 4 μελών (Τζουμάκα, Βίτσα, Φίλη και Σκουρλέτη). Η διαφωνία αυτή, ακόμα και αν τελικά δεν χρειάστηκε να γίνει το δημοψήφισμα αφού οι προς διαγραφή αποχώρησαν, εντούτοις δημιουργεί ρήγμα στην ηγετική ομάδα. Ο Στ. Κασσελάκης πάντως επικαλείται συνεχώς την «αδιαμεσολάβητη» σχέση του με τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ επικαλούμενος συνεχώς τη δημοκρατία, ή τουλάχιστον μια εκδοχή της όπως την αντιλαμβάνεται ο ίδιος.
2 – Ο ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΣ ΚΑΙ Η ΟΜΠΡΕΛΑ
Η αποχώρησή τους από τον ΣΥΡΙΖΑ είχε ουσιαστικά προαναγγελθεί από την προηγούμενη εβδομάδα. Το κείμενο των 46 στελεχών της Κεντρικής Επιτροπής, περίπου επαναλαμβάνει όσα έλεγε το κείμενο των 1.300 μελών την Πέμπτη (αυτό που ο νέος πρόεδρος χαρακτήρισε «σάλτσες πουμαρό»). Ασκεί σφοδρή κριτική στον νέο πρόεδρο, κάνει λόγο για διάρρηξη των σχέσεων του κόμματος με την Αριστερά, ενώ μόλις σε μία γραμμή του κάνει μια ελάχιστη αναφορά στις ευθύνες των ίδιων των μελών της Ομπρέλας για το γεγονός ότι ανέχτηκαν τον αρχηγισμό της προηγούμενης ηγεσίας και την χωρίς όρους διάχυση στον κεντρώο χώρο. Μεταξύ των αποχωρησάντων είναι δύο βουλευτές, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος και η Πέτη Πέρκα, τους οποίους ο Στέφανος Κασσελάκης κάλεσε να παραδώσουν τις έδρες τους, επικαλούμενος τον κώδικα δεοντολογίας του ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που ήδη αρνήθηκαν να κάνουν. Αντίθετα, στο κείμενο αποχώρησής τους προαναγγέλλουν με νόημα προς αυτούς που ήθελαν να τελειώσουν την αριστερά, πως ««Δεν θα ξεμπερδέψετε τόσο εύκολα μαζί της». (Δείτε παρακάτω όλο το κείμενο αποχώρησης των μελών της Ομπρέλας).
3 – Η ΑΧΤΣΙΟΓΛΟΥ
Υπάρχουν ακόμα δύο εχθρικά στρατόπεδα για τον Στέφανο Κασσελάκη, που όμως επέλεξαν να παραμείνουν εντός του ΣΥΡΙΖΑ και προφανώς να βρίσκονται συνεχώς στα χαρακώματα απέναντί του. Η πλευρά της Εφης Αχτσιόγλου (συνολικά 11 μέλη της Κεντρικής Επιτροπής, 7 εκ των οποίων βουλευτές) κάνει λόγο για τη μέθοδο της «κατασκευής εσωτερικού εχθρού» που ακολούθησε ο Στέφανος Κασσελάκης (βλέποντας προφανώς τους εαυτούς τους σε αυτό τον ρόλο). Στο δικό τους κείμενο απευθύνονται βαρείς χαρακτηρισμοί για τον νέο πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ αφού μεταξύ άλλων του καταλογίζουν όχι «χρησιμοποίησε αντιδραστικά σχήματα από τη φαρέτρα της alt right και του εγχώριου «αντι-ΣΥΡΙΖΑ» μετώπου» για να τους επιτεθεί ενώ του καταλογίζουν πως παρά τη συνθηματολογία «δεν μπόρεσε να πει κάτι συγκεκριμένο για την ακρίβεια, την ενεργειακή φτώχεια και τον αντιθεσμικό κατήφορο της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας» αλλά ούτε και κάτι για τη σφαγή στη Γάζα. (Δείτε επίσης παρακάτω το πλήρες κείμενο).
4 – Ο ΤΕΜΠΟΝΕΡΑΣ
Η ομάδα των στελεχών που βρίσκεται κοντά στον Διονύση Τεμπονέρα, αν και μικρή, έχει κάνει αισθητή την παρουσία της ενώ προς στιγμήν, σε ό,τι αφορά το θέμα του δημοψηφίσματος αλλά και επί της διαδικασίας που ακολουθήθηκε στην Κεντρική Επιτροπή φάνηκε να συντάσσεται πλήρως με την ομάδα Αχτσιόγλου και την Ομπρέλα. Ωστόσο, η γραπτή δήλωσή τους, που διακινήθηκε το Σάββατο δείχνει πως οι ίδιοι λογαριάζουν τον εαυτό τους ως ακόμα έναν διακριτό πόλο εσωτερικής αντιπολίτευσης παραπέμποντας τη λύση σοβαρών ζητημάτων ως προς τη φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ στο Συνέδριο (το οποίο ο ίδιος ο Δ. Τεμπονέρας είχε ζητήσει και το καλοκαίρι να προηγηθεί της εκλογής προέδρου). Στο κείμενο του Σαββάτου που υπογράφουν 4 μέλη της Κεντρικής Επιτροπής, ξεκαθαρίζουν ότι θα μείνουν εντός του κόμματος αλλά αναφέρουν μεταξύ άλλων: «Δεν είμαστε διατεθειμένοι να δώσουμε λευκή επιταγή ούτε σε μονοπρόσωπα όργανα ούτε σε συσπειρώσεις χωρίς ιδεολογικό πολιτικό βάθος. Ζητήσαμε και ζητάμε ένα εξωστρεφές συγκεκριμένο πολιτικό σχέδιο με κατάληξη το συνέδριο». (Παρακάτω το πλήρες κείμενο)
ΕΦΥΓΑΝ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ
Τα τέσσερα προς διαγραφή μέλη τελικά δήλωσαν οι ίδιοι την αποχώρησή τους, οπότε πρακτικά δεν υπήρχε πια λόγος για δημοψήφισμα. Εκτός από τις αποχωρήσεις των στελεχών της Ομπρέλας στα οποία περιλαμβάνονται οι κ.κ. Σκουρλέτης, Φίλης και Βίτσας, την αποχώρησή του από τον ΣΥΡΙΖΑ ανακοίνωσε και ο Στέφανος Τζουμάκας τονίζοντας σε δήλωσή του στα ΜΜΕ πως «Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι. Και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα ακέφαλο σώμα», ενώ προέβλεψε πως «ο κύκλος του ΣΥΡΙΖΑ θα κλείσει μέχρι τις ευρωεκλογές, αν όχι νωρίτερα».
Ωστόσο, αν το καλοσκεφτεί κανείς ακόμα και τα κείμενα των διαφωνούντων που παραμένουν (όπως της ομάδας Αχτσιόγλου) λένε περίπου τα ίδια πράγματα με αυτά που έλεγαν και π.χ. ο Ν. Φίλης και ο Π. Σκουρλέτης και είναι απορίας άξιο αν ο Στέφανος Κασσελάκης είναι αποφασισμένος να προχωρήσει και σε άλλες προτάσεις διαγραφών έτσι ώστε να μην ξανασυζητήσει ο ΣΥΡΙΖΑ τα εσωτερικά του αλλά να βγει προς την κοινωνία, όπως ζήτησε στην εισαγωγική του ομιλία στην Κεντρική Επιτροπή.
Πάντως, με δεδομένες όλες αυτές τις αποχωρήσεις και διαφοροποιήσεις μελών της Κεντρικής Επιτροπής, στελέχη που πρόσκεινται στους διαφωνούντες θέτουν ακόμα και ζήτημα νομιμοποίησης των αποφάσεων του οργάνου ζητώντας να μάθουν πόσα τελικά από τα 300 μέλη έχουν παραμείνει, πόσοι ψηφίζουν και πόσοι εξ αυτών υπερψηφίζουν την απόφαση που πρόκειται να εκδοθεί.
Με αυτά τα δεδομένα οι πολίτες που εμπιστεύθηκαν τον ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές φαίνεται να βιώνουν μια τεράστια απογοήτευση χωρίς καμία προοπτική ρεαλιστικής επιστροφής του κόμματος όχι απλά στην εξουσία αλλά ούτε καν στη δυνατότητα να διατυπώσει ρεαλιστικό και ισχυρό αντιπολιτευτικό λόγο μπροστά στη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα του Κυριάκου Μητσοτάκη.
ΣΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΚΑΙ Ο ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ (;)
Ανάρτηση με βαριές κατηγορίες για τον Στ. Κασσελάκη έκανε το απόγευμα της Κυριακής και ο Γιάννης Δραγασάκης δείχνοντας πως και αυτός βρίσκεται κοντά στην πόρτα της εξόδου. Μεταξύ άλλων κατηγορεί τον πρόεδρο το ΣΥΡΙΖΑ για αντιδημοκρατική λειτουργία, για διχαστικές και τραυματικές επιλογές. Αναλυτικά αναφέρει: «Πριν από λίγες ημέρες απηύθυνα, θεσμικά, στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ επιστολή με συγκεκριμένες προτάσεις για μια ενωτική διέξοδο από την κρίση του κόμματος. Ο Στέφανος Κασσελάκης επέλεξε να μην απαντήσει ποτέ στη επιστολή μου. Ούτε αυτή έφτασε, θεσμικά, στα μέλη της Πολιτικής Γραμματείας & της Κεντρικής Επιτροπής, όπως είχα ζητήσει από τη γραμματεία του κόμματος. Πρόκειται για νέα αντιδημοκρατικά ήθη & αλαζονικές συμπεριφορές που με κάνουν να πιστεύω ότι ο νέος πρόεδρος έχει κάνει τις επιλογές του & αυτές είναι βαθιά διχαστικές & τραυματικές. Ο Στέφανος Κασσελάκης εξελέγη τυπικά δημοκρατικά, αλλά πορεύεται ουσιαστικά αντιδημοκρατικά. Η ομιλία του στην Κεντρική Επιτροπή αποτελεί προσβολή όχι μόνο για τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ αλλά για κάθε δημοκρατικό πολίτη, καθώς φαίνεται να αγνοεί βασικές αρχές της δημοκρατίας & του νομικού πολιτισμού. Η αποχώρηση μου από τη συνεδρίαση της ΚΕ, μαζί με πολλά άλλα μέλη, ήταν επιβεβλημένη πράξη αξιοπρέπειας. Δεν ξέρω πόσα περιθώρια υπάρχουν ακόμη, ώστε να παραμείνει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ κόμμα της Αριστεράς. Εκείνο πάντως που έγινε σαφές το διήμερο αυτό είναι ότι η «νέα ελπίδα» που με αγωνία επιζητούν η κοινωνία & η χώρα μπορεί να αναγεννηθεί μόνο μέσα από την ανασύνταξη & ανασύνθεση του ευρύτερου αριστερού & προοδευτικού χώρου. Στη φάση που είμαστε, αυτό απαιτεί αυτενέργεια, συλλογικές πρωτοβουλίες & συντονισμένες δράσεις μέσα κι έξω από τον ΣΥΡΙΖΑ & κυρίως μέσα στην κοινωνία».
ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΩΝ ΟΜΑΔΩΝ
Α – ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ «ΟΜΠΡΕΛΑΣ»
Προς την Γραμματέα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α Π.Σ., προς τον Αναπληρωτή Γραμματέα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α Π.Σ. Κοινοποίηση στον Πρόεδρο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α Π.Σ.
Αγαπητή συντρόφισσα, αγαπητέ σύντροφε
Το κείμενο αυτό δεν ήταν εύκολο να γραφτεί. Δεν προέκυψε χωρίς συλλογισμό, χωρίς βαθιά σκέψη, πόνο και αγωνία για το σήμερα και το αύριο της Αριστεράς. Άλλωστε, οι περισσότερες και οι περισσότεροι από εμάς είχαμε πάρει ενεργά μέρος, μαζί με πολλές και πολλούς άλλους, στη δημιουργία του ΣΥΡΙΖΑ. Και όλα αυτά τα χρόνια παλέψαμε με πάθος για την κοινή υπόθεση. Με στιγμές που μας έκαναν να νιώσουμε υπερηφάνεια, όπως αυτή της συμφωνίας των Πρεσπών, της κάλυψης από το ΕΣΥ δύο εκατομμυρίων ανασφάλιστων, της αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης, της αποκατάστασης των συλλογικών συμβάσεων, της αύξησης του κατώτατου μισθού και την κατάργηση του επονείδιστου υποκατώτατου για τους νέους, της δραστικής μείωσης της ανεργίας, των δικαιωμάτων της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, αλλά και παλαιότερα με τη συμμετοχή μας στα κοινωνικά κινήματα, στις πορείες για τον Γρηγορόπουλο, στις πλατείες, στο Κοινωνικό Φόρουμ, στο εργατικό και αντιρατσιστικό κίνημα, στον αγώνα για την υπεράσπιση του άρθρου 16, σε τόσα άλλα….
Δεν ξεχνάμε τίποτα απ’ όλα αυτά. Τα κρατάμε ως παρακαταθήκη για το μέλλον.
Δεν ξεχνάμε και τις δύσκολες στιγμές. Τις στιγμές που νιώσαμε άβολα, δύσκολα, μειοψηφικά, αλλά συνεχίσαμε το ταξίδι. Δεν ξεχνάμε και τις δικές μας ευθύνες. Τις στιγμές που ολιγωρήσαμε ή που δεν καταφέραμε να σταματήσουμε αυτό που βλέπαμε να έρχεται, κυρίως τη βίαιη μετάλλαξη του κόμματός μας, τον αρχηγισμό, τη σταδιακή απομάκρυνσή του από τις αρχές και τις αξίες της Αριστεράς, τη διάχυσή του σε ένα θολό και άνευρο πολυσυλλεκτισμό.
Ήρθε όμως η στιγμή της απάντησης σε ένα κρίσιμο ερώτημα, που εκ των πραγμάτων έχει τεθεί.
Χωράνε οι ιδέες της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς μέσα στον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, έστω και αν αυτές δεν είναι πλειοψηφικές; Η απάντηση δυστυχώς είναι αρνητική. Και δεν είμαστε εμείς, που δώσαμε την απάντηση.
Η νέα ηγεσία -και δεν αναφερόμαστε μόνο στον νέο πρόεδρο- φρόντισε με το καλημέρα να περιγράψει το νέο κόμμα έναντι του «παλαιού». Μόλις χθες ο Στ. Κασσελάκης χαρακτήρισε τον ΣΥΡΙΖΑ «άρρωστο κόμμα» και προανήγγειλε το ανήκουστο, βοναπαρτικό και ασφαλώς βαθιά αντιδημοκρατικό: τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την «απομπομπή», όπως είπε, των τεσσάρων στελεχών του κόμματος. Θα λέγαμε ότι ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Η πρακτική του τραμπισμού, που εφαρμόζεται για πρώτη φορά στα χρονικά, ιδιαίτερα σε ένα κόμμα που έχει καθιερώσει τον πλουραλισμό, την ελευθερία της διαφορετικής άποψης, την ίδια τη δημοκρατία. Μια τέτοια πρακτική διωγμού ιστορικών στελεχών του χώρου μας, στην ουσία σημαίνει διωγμό και διαγραφή της ίδιας της αριστεράς από τον νέο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, που φοβόμαστε ότι ουδεμία σχέση έχει πλέον με τον ΣΥΡΙΖΑ, έτσι όπως τον ζήσαμε.
Η ομιλία του στην ΚΕ ήταν μνημείο αλαζονείας, αυταρχικής και αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς. Ως “αδιαμεσολάβητος” κατήργησε επί της ουσίας τα όργανα, ακόμα και την Επιτροπή Δεοντολογίας, ενώ αρνήθηκε πεισματικά την ψηφοφορία για το θέμα, που ο ίδιος προκλητικά και αντικαταστικά έθεσε.
Ως απόλυτος “ηγεμόνας”, σε ένα κόμμα που απαξιώνεται καθημερινά, εκστόμισε κατηγορίες, που όμοιές της, ίσως και ποτέ, δεν είχαν διατυπωθεί. Είναι δυστυχώς, η νέα αυταρχική “κουλτούρα” που βάζει τη σφραγίδα της σε ένα κόμμα, το οποίο με ιλιγγιώδη ταχύτητα μετατοπίζεται από την Αριστερά, στο γνωστό, ενδεχομένως και άγνωστο για την ιστορία του τόπου, χώρο της συντηρητικής μεταπολιτικής.
Τα μηνύματα όμως ήταν πολλά. Ήταν η ομιλία του Στ. Κασσελάκη στον ΣΕΒ, που αναφέρθηκε στην ανάγκη συνεργασίας του κεφαλαίου με την εργασία, αναφορά που στην ουσία έβαλε τη σφραγίδα της βίαιης στροφής σε δεξιά και νεοφιλελεύθερα μονοπάτια και οδηγεί σε ρήξη με τον κόσμο της εργασίας. Ήταν το φως που… κέρδισε το σκοτάδι. Η ανατριχιαστικά «ουδέτερη» ανακοίνωση για το Ισραήλ και την Παλαιστίνη. Η πλήρης απουσία της ηγετικής ομάδας από τις κινητοποιήσεις για την Γάζα. Η «συγγνώμη» της Θεοδώρας Τζάκρη για όσα η αριστερά έπραξε το 2011 – 2015. Η αντικατάσταση της ριζοσπαστικής με την… πατριωτική Αριστερά. Η αυταρχική άνωθεν εντολή διαγραφής τεσσάρων ιστορικών στελεχών, ανάμεσά τους δύο πρώην γραμματείς του κόμματος. Το αρχηγικό και δεσποτικό διάταγμα «όποιος δεν συμφωνεί μαζί μου, θα είναι εκτός ψηφοδελτίων». Το τοξικό κλίμα, ο νεοαυριανισμός και ο δεξιόστροφος λαϊκισμός, οι κραυγές και ο φανατισμός, το μίσος για το 3% και την ιστορική πορεία της Αριστεράς, που έβαλαν τη σφραγίδα τους στη δημόσια συζήτηση. Ήταν η αδιαμεσολάβητη σχέση του «αρχηγού» με το λαό και η επί της ουσίας κατάργηση των Οργανώσεων Μελών. Η αντικατάσταση της πολιτικής με την επικοινωνία και τον τακτικισμό. Ήταν και είναι η διαρκής αποδόμηση της αριστερής, οικολογικής και ριζοσπαστικής ταυτότητας του κόμματος στο όνομα της στροφής προς το κέντρο.
Η νέα ηγεσία του κόμματος, υποσχέθηκε με ένα πρωτόγονο τρόπο να τα αλλάξει όλα. Η υπόσχεση αυτή συνοδεύτηκε, όμως, με την παλιά συνταγή της ήττας. Και ενώ με αυταρχισμό ξηλώνει χωρίς διαδικασίες πρόσωπα, ακόμα και αυτά της διεύρυνσης, κρατάει ως κόρη οφθαλμού τη διαρκή και βίαιη μετάλλαξη, αυτή ακριβώς που οδήγησε σε διαρκείς ήττες και σε απώλεια πολιτικής και κοινωνικής επιρροής. Δείγμα γραφής οι δημοσκοπικές έρευνες, οι οποίες φέρνουν το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ σε απόσταση αναπνοής από τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, με συνεχείς διαρροές προς άλλες δυνάμεις, κυρίως της αριστεράς και της αποχής. Η μετατόπιση και ο συνωστισμός, εντέλει, στο κέντρο και στον λαϊκίστικο συντηρητισμό, σκορπά απογοήτευση στον κόσμο της Αριστεράς, που βλέπει ένα ιστορικό εγχείρημα να υπονομεύεται και να γκρεμίζεται εκ των έσω. Κάπως έτσι, το στοίχημα της Νέας Δημοκρατίας να «τελειώνουμε με την Αριστερά» βρήκε πρόσφορο έδαφος εντός των τειχών, από μια ομάδα που καθημερινά παίρνει διαζύγιο με τις αρχές και τις αξίες της και «εμπνέεται», στην καλύτερη περίπτωση, από το μοντέλο του Δημοκρατικού Κόμματος των ΗΠΑ!
Επειδή εμείς αισθανόμαστε την ιστορική ευθύνη. Επειδή επιμένουμε αριστερά και το όραμά μας είναι ο σοσιαλισμός με ελευθερία και δημοκρατία, δεν μπορούμε πλέον να νομιμοποιούμε με την παρουσία μας το έγκλημα που έχει γίνει σε βάρος ενός μοναδικού στην Ευρώπη ιδεολογικού και πολιτικού εγχειρήματος.
Αισθανόμαστε την ανάγκη να προστατεύσουμε από τον περαιτέρω διασυρμό του, τον πολιτικό χώρο που έχουμε υπηρετήσει τόσα χρόνια.
Εμείς μέλη της Κεντρικής Επιτροπής, δηλώνουμε ότι αποχωρούμε από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Παραμένουμε στις επάλξεις και στην υπόθεση της ανανεωτικής – ριζοσπαστικής Αριστεράς. Επιλέγουμε να υπηρετήσουμε τη δυνατότητα υπεράσπισης μιας νέας νικηφόρας προοπτικής της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Είναι θέμα συνείδησης και ευθύνης. Για μια Αριστερά σύγχρονη, μέρος της ευρωπαϊκής και διεθνούς αριστεράς και σε αλληλεπίδραση με αυτήν. Για μια Αριστερά με κριτική σκέψη, βαθιά δημοκρατική, νεανική, οικολογική, φεμινιστική, κινηματική, αντιρατσιστική. Για μια Αριστερά σταθερά στο πλευρό του κόσμου της εργασίας και των φτωχών.
ΥΓ: Προς όσες και όσους ελπίζουν και επιδιώκουν εδώ και χρόνια το τέλος της Αριστεράς: «Δεν θα ξεμπερδέψετε τόσο εύκολα μαζί της»
ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΚΕ ΠΟΥ ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
Αυγουστάκη Ελένη
Βάκη Φωτεινή
Βίτσας Δημήτρης
Βούτσης Νίκος
Γιαννακάκη Μαρία
Γκόγκογλου Άγγελος
Γονίδη Μαρία
Γούλιαρου Θεοδώρα
Δρίτσας Θοδωρής
Ζωγράφος Βασίλης
Ιγγλέζη Κατερίνα
Καββαδία Αννέτα
Καλαμαρά Έφη
Καλδάρας Κώστας
Καλκανδής Πέτρος
Καμτσίδου Ιφιγένεια
Κανελλοπούλου Μαρία
Καραμεσίνη Μαρία
Κατριβάνου Βασιλική
Κλαυδιανός Παύλος
Κνήτου Κατερίνα
Κούτσης Νίκος
Κυπριανίδου Ερμίνα
Λάμπρου Πάνος
Μαγαλιού Ερμίνα
Μαντάς Χρήστος
Ματσούκα Χάρις
Μπαλαούρα Όλγα
Μπασκόζος Γιάννης
Μπουγελέκας Γιώργος
Νικολάρα Μαρία
Ξανθός Ανδρέας
Παπαδόπουλος Χριστόφορος
Παπαζεύκου Ουρανία
Παπανδρέου Ανδρέας
Πέρκα Πέτη
Ρογδάκη Αννα
Σκουρλέτης Πάνος
Τσακαλώτος Ευκλείδης
Υδραίος Μιχάλης
Φίλης Νίκος
Χατζησοφιά Αννα
Χριστοδουλοπούλου Τασία
Χριστούλη Έλενα
Ψαρρά Στέλλα
…………………………………………………………..
Β – ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΑΧΤΣΙΟΓΛΟΥ
Με ευθύνη για την προοπτική του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ
Η παρουσία του Στέφανου Κασσελάκη χθες στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ήταν βαθιά προσβλητική και διχαστική, με μια εισήγηση επίθεση στην κοινή λογική, στον κόπο ανθρώπων που δούλεψαν στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, στην ιστορία της Αριστεράς. Αντί, μετά το απαράδεκτο διάγγελμα της Παρασκευής, να ανακαλέσει ή έστω να επιχειρήσει να ρίξει τους τόνους και να επιδιώξει, όπως οφείλει εκ της θέσης του, τη συζήτηση και την ενότητα, ο Στ. Κασσελάκης επιδόθηκε σε ένα μακρύ κατάλογο επιθέσεων και προσβλητικών αναφορών: από το «άρρωστο» κόμμα του διαγγέλματος της Παρασκευής, περάσαμε στην «κομματίλα», το «πουμαρό», την «πέμπτη φάλαγγα». Η κατηγορία των υπονομευτών, που χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον και κατά τη διαδικασία της προεδρικής εκλογής, όχι απλώς δεν καταδικάστηκε, όπως θα ήταν αναγκαίο για τη συλλογική λειτουργία, αλλά αναβαθμίστηκε. Πρόκειται για μια αδιανόητη επίθεση στην ιστορική διαδρομή του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και των ανθρώπων του, που δείχνει εκτός των άλλων και πλήρη άγνοια του κόμματος την προεδρία του οποίου ανέλαβε. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Ακόμα χειρότερα, ο Στ. Κασσελάκης δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει αντιδραστικά σχήματα από τη φαρέτρα της alt right και του εγχώριου «αντι-ΣΥΡΙΖΑ» μετώπου: τα κόμματα είναι άρρωστοι οργανισμοί, η αριστερά είναι το άθροισμα των ελίτ και των αποσπασμένων από την πραγματικότητα, ο Ηγέτης είναι ο μόνος που μπορεί να ακούσει τον λαό. Κι αυτό ενώ απευθυνόταν σε ανθρώπους πολλάκις εκλεγμένους από τους συμπολίτες μας σε πολλά επίπεδα. Την ίδια στιγμή από την ομιλία του απουσίαζε, με τρόπο που εξέπληξε ακόμα και εκείνους που τον υποστηρίζουν, κάθε αναφορά στα σύγχρονα προβλήματα της εποχής μας και στα συγκεκριμένα βήματα για τη μάχη ενάντια στην ηγεμονία της Δεξιάς στη χώρα μας. Έτσι, η «πατριωτική αριστερά» δεν μπόρεσε να πει ούτε μια λέξη για τους βομβαρδισμούς στη Γάζα, ο Πρόεδρος που επαγγέλλεται την «κυβερνώσα αριστερά» δεν μπόρεσε να πει κάτι συγκεκριμένο για την ακρίβεια, την ενεργειακή φτώχεια και τον αντιθεσμικό κατήφορο της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Επιδόθηκε σε έναν κατάλογο συνθημάτων, την ίδια ώρα που εξαπέλυε κατηγορίες περί «φλυαρίας» σε ανθρώπους που έχουν ασκήσει και παράξει εφαρμοσμένη πολιτική.
Το πλαίσιο που διαμόρφωσε το διάγγελμα και η εισήγηση του Στ. Κασσελάκη δεν άφησε περιθώρια για μια συζήτηση επί της ουσίας. Αποφασίσαμε, ύστερα από επίμονες προσπάθειες για την ομαλή διεξαγωγή της διαδικασίας, να αποχωρήσουμε από τη συνεδρίαση όταν έγινε σαφές ότι ο πρόεδρος δεν επιθυμούσε την ψηφοφορία και απόφαση του σώματος για την πρωτοφανή και αντικαταστατική πρόταση για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για τη διαγραφή τεσσάρων στελεχών. Η δημοκρατία που διαρκώς επαγγέλλεται ο Στ. Κασσελάκης δεν έδωσε το δικαίωμα στα 300 εκλεγμένα από τη βάση του κόμματος να ψηφίσουν αν του αναγνωρίζουν το δικαίωμα να παραβιάζει το καταστατικό και τις θεσμικές διαδικασίες. Δεν είναι ένα τεχνικό ή διαδικαστικό ζήτημα. Είναι πολιτικό και ταυτόχρονα υπαρξιακό ζήτημα για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, αφού για την αριστερά και για κάθε προοδευτικό άνθρωπο, ο σεβασμός σε δημοκρατικά δικαιώματα είναι θεμελιώδες στοιχείο ταυτότητας. Το «δημοψήφισμα» καταργεί το κόμμα, την επιτροπή δεοντολογίας, την Κεντρική Επιτροπή. Παραβιάζει το καταστατικό, παρακάμπτει το αρμόδιο όργανο και προκαλεί έναν ακραίο διχασμό. Θα το επαναλάβουμε για μια ακόμα φορά: το δικαίωμα του μέλους και οι πειθαρχικές ποινές δεν είναι υπόθεση διχαστικών «δημοψηφισμάτων». Το κόμμα έχει κανόνες. Όπως έχει και πολιτικό πρόγραμμα. Σε αυτό το κόμμα εξελέγη πρόεδρος ο Στ. Κασσελάκης. Όχι σε κενό.
Η ευθύνη για τις εξελίξεις αυτές βαραίνει τον ίδιο και την ηγετική ομάδα. Ο Στ. Κασσελάκης επέλεξε συνειδητά αντί για το δρόμο της σύνθεσης, το δρόμο της κατασκευής του «εσωτερικού εχθρού». Είναι μια αδιέξοδη επιλογή που ευτελίζει την Πολιτική, τη Δημοκρατία και την Αριστερά.
Από την πλευρά μας, καταθέσαμε χτες στην Κεντρική Επιτροπή ένα κείμενο πολιτικής απόφασης. Για να είναι το κόμμα μας ένα κόμμα που θα μιλά για κοινωνική δικαιοσύνη-κλιματική δικαιοσύνη-σύγχρονη δημοκρατία. Που θα ξέρει ποιους θέλει να εκπροσωπεί και με ποιους θέλει να συγκρουστεί. Που θα διεκδικεί στην πράξη την ευθύνη να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο. Για να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ το κόμμα των οραματικών στόχων που θα μπορεί να συγκινεί και να κινητοποιεί. Αυτός είναι ο δικός μας δρόμος, ο δρόμος που κατά τη γνώμη μας πρέπει να ακολουθήσει μια Αριστερά που θέλει να παραμείνει τέτοια και ταυτόχρονα να κερδίζει νίκες προς όφελος της κοινωνικής πλειοψηφίας.
Σία Αναγνωστοπούλου
Έφη Αχτσιόγλου
Νάσος Ηλιόπουλος
Κωστής Καρπόζηλος
Δανάη Κολτσίδα
Νίκος Μπίστης
Μιχάλης Σαμπατακάκης
Δημήτρης Τζανακόπουλος
Μερόπη Τζούφη
Θεανώ Φωτίου
Αλέξης Χαρίτσης
…………………………………………………………..
Γ – Η ΚΟΙΝΗ ΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΤΕΜΠΟΝΕΡΑ
Α. Μετά την εκλογή του προέδρου, με δημόσια δήλωση, καταστήσαμε σαφές ότι σεβόμαστε το αποτέλεσμα της εκλογικής διαδικασίας και συμπορευόμαστε. Τονίσαμε, όμως, ότι η συμπόρευσή μας δεν συνεπάγεται ένταξη σε επί μέρους συλλογικότητες. Είμαστε μέλη, στελέχη του συγκεκριμένου πολιτικού φορέα και δεσμευόμαστε συνειδητά από το καταστατικό του κόμματος, τις αποφάσεις των συνεδρίων, της Κ.Ε., τις αρχές και τις αξίες της ανανεωτικής ριζοσπαστικής αριστεράς, του δημοκρατικού σοσιαλισμού. Απόλυτη προτεραιότητα για εμάς είναι να ανταποκριθούμε στην κατάσταση ανάγκης που έχει περιέλθει η μέση ελληνική οικογένεια.
Β. Στη χθεσινή συνεδρίαση της Κ.Ε. αναγκαστήκαμε, παρά την επιθυμία μας, να αποχωρήσουμε γιατί:
– Η εισαγωγική ομιλία του προέδρου του κόμματος σ. Στέφανου Κασσελάκη ήταν αντιφατική και αποπροσανατολιστική από την αναγκαιότητα του κόμματος να εκφράσει τις λαϊκές ανάγκες και οδηγούσε νομοτελειακά σε εσωστρέφεια
– Πιστεύαμε και εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι είναι η ώρα της ενεργοποίησης του λαϊκού παράγοντα, και των πολλών χιλιάδων μελών και στελεχών του κόμματος, με συντεταγμένες συλλογικές λειτουργίες για την έναρξη των εξωστρεφών συνεδριακών διαδικασιών άμεσα.
Δεν είναι τώρα η ώρα για «δημοψηφίσματα» διαγραφών και διευθετήσεων, για ρυθμίσεις υποστηρικτικές σε ανασφάλειες προσώπων.
Γ. Επιμένουμε στην ανάγκη διαμόρφωσης ενός εναλλακτικού, στις επιδιώξεις των συστημικών κέντρων, πολιτικού σχεδίου με λογισμό και όραμα που θα προβάλλει τη διέξοδο από την κρίση! Η πρόταση που κατατέθηκε και συζητείται θα οδηγήσει στα αντίθετα. Σε παραπομπή του συνεδρίου σε απροσδιόριστο χρόνο, αλλά και χωρίς ουσιαστική συμμετοχή των μελών, των στελεχών και του λαϊκού παράγοντα.
Δεν είμαστε διατεθειμένοι να δώσουμε λευκή επιταγή ούτε σε μονοπρόσωπα όργανα ούτε σε συσπειρώσεις χωρίς ιδεολογικό πολιτικό βάθος.
Ζητήσαμε και ζητάμε ένα εξωστρεφές συγκεκριμένο πολιτικό σχέδιο με κατάληξη το συνέδριο.
Είμαστε στελέχη του κόμματος, παραμένουμε σε αυτό, υποστηρίζοντας αταλάντευτα τις αρχές και τις αξίες που αναφέραμε εισαγωγικά.
Τεμπονέρας Διονύσης
Λαμπρινίδης Φώτης
Τσιόκας Χάρης
Λαμπρίδης Χρήστος