Η διεύθυνση του 15ου λυκείου Αθηνών προχώρησε σε μία αδιανόητη απόφαση να αποβάλει για μια μέρα δύο μαθητές που συμμετέχουν στην χορωδία του σχολείου γιατί θέλησαν να τραγουδήσουν για την σφαγή των Τεμπών στη γιορτή για την εθνική επέτειο της 25ης Μαρτίου!
Την αποκάλυψη και την σχετική καταγγελία έκανε σε ανάρτηση στο Facebook ο Δημήτρης Σπυριδωνίδης που είναι μέλος της Ένωσης Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων και πατέρας μαθητή που αποβλήθηκε.
Και όλα αυτά τη στιγμή που η ελληνική κοινωνία είναι εξοργισμένη με το ατιμώρητο έγκλημα.
Συγκεκριμένα έγραψε:
«ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΟΥΝ ΓΙΑ ΤΑ ΤΕΜΠΗ ΣΤΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΗΘΗΚΑΝ ΜΕ ΑΠΟΒΟΛΗ
Σήμερα (σ.σ. στις 2 Απριλίου) ανακοινώθηκε η μονοήμερη αποβολή δύο παιδιών της 15μελους σχολικής χορωδίας του 15ου ΓΕΛ που αψηφώντας την απαγόρευση της διευθύντριας προσπάθησαν στο τέλος της σχολικής γιορτής να τραγουδήσουν κι ένα τραγούδι για τα Τέμπη και να πουν δυο λόγια για δικαιοσύνη.
Κι έμαθαν από πρώτο χέρι μέσα στο σχολείο τους, πως η δικαιοσύνη δεν είναι απούσα μόνο στα Τέμπη αλλά παντού.
Μετά την ανακοίνωση της αποβολής των δυο παιδιών, τα υπόλοιπα παιδιά της χορωδίας πήγαν στην διευθύντρια ζητώντας να αποβληθούν κι αυτά και όταν τους ειπώθηκε ότι αυτό δεν γίνεται, από από αλληλεγγύη στους συμμαθητές τους αρνήθηκαν να μπουν στις τάξεις τους για μάθημα και πήραν απουσίες.
Η αποβολή των δύο μαθητών είναι μια εκδικητική τιμωρία για το φρόνημα, το θάρρος της γνώμης και τη διεκδίκηση της ελευθερίας του λόγου στο δημόσιο σχολείο.
Και ήρθε ως συνέχεια του αυταρχισμού και του εκφοβισμού που ασκήθηκε πάνω στα παιδιά της χορωδίας του σχολείου, όπως όταν καθηγήτρια έσπευσε να σκίσει από τα χαρτιά τους το τραγούδι του Π. Σιδηρόπουλου Κάποτε θα έρθουν να σου πουν… λέγοντας τους πως άμα τολμήσουν να το πουν θα τα τσακίσει και στο τέλος της γιορτής άρπαξε και κατέβασε από τα χέρια μαθητή το μικρόφωνο όταν πήγε να μιλήσει.
Γύρω από τα παιδιά δημιουργήθηκε σκοπίμως μια δηλητηριώδης ατμόσφαιρα συζητήσεων περί αγενούς συμπεριφοράς τους, ευθυνών τους για τη δημόσια προβολή βίντεο της σχολικής γιορτής σε ιστοσελίδα μαθητικής πολιτικής παράταξης, υποτιθέμενο σπρώξιμο της διευθύντριας, το οποίο η ίδια επινόησε… και άλλα τέτοια ανυπόστατα, για τη δημιουργία ψευδών εντυπώσεων που να δικαιολογούν την αδικαιολόγητη τιμωρία τους.
Μιλώντας συγκεκριμένα για τον 15χρονο γιο μου, ένα ευγενικό παιδί, καλό μαθητή και αθλητή, που αγωνιζόμενος πρόσφατα ανέδειξε το λύκειο του πρώτο στο πανελλήνιο σχολικό πρωτάθλημα ξιφασκίας, μπορώ να πω απλά και ξεκάθαρα ότι δεν έχει καμία σχέση με αυτά τα μεταφερόμενα από στόμα σε στόμα.
Δεν ανάρτησε τίποτα σε οποιαδήποτε ιστοσελίδα, δεν έβρισε και δεν άγγιξε κανέναν, ούτε καν φώναζε, απλά μιλούσε, όπως αποδεικνύεται στη βιντεοσκοπημένη καταγραφή της σχολικής γιορτής.
Όταν ανακοινώθηκε στο παιδί μου η αποβολή του τού ειπώθηκε ότι ήταν για αγένεια… γιατί υποτίθεται πως είπε ψεύτες τους καθηγητές του, πράγμα που κι αυτό επίσης είναι ψέμα.
Στην πραγματικότητα αποβλήθηκε γιατί τόλμησε να πει δημόσια στη διευθύντρια του σχολείου πως έλεγε ψέματα, όταν η διευθύντρια απευθυνόμενη από μικροφώνου, σε γονείς και μαθητές στη σχολική γιορτή ισχυρίστηκε πως η απαγόρευση της χορωδίας να τραγουδήσει για τα Τέμπη ήταν απόφαση του συλλόγου των διδασκόντων.
Και το ίδιο επανέλαβε θαρρετά και στο συμβούλιο των καθηγητών που τον κάλεσαν. Η απόφαση της απαγόρευσης ήταν δική της και ψευδώς επικαλούνταν κάποια ανύπαρκτη απόφαση του συλλόγου των διδασκόντων. Και όπως αποδεικνύεται πολύ εύκολα, επειδή ο σύλλογος έχει βιβλίο πρακτικών, δεν υπάρχει καταχωρημένη και υπογεγραμμένη από καθηγητές καμία τέτοια απόφαση απαγόρευσης της χορωδίας να τραγουδήσει για τα Τέμπη στη σχολική γιορτή.
Επομένως, το παιδί έλεγε αλήθεια και η διευθύντρια επικαλούνταν ψευδώς απόφαση συλλόγου η οποία δεν υπήρχε. Ωστόσο το να λέει ένας μαθητής ευπρόσωπα και δημόσια την αλήθεια, διαψεύδοντας την διευθύντρια του, βαπτίστηκε αγένεια, διότι προφανώς εθίχθη η φιλαυτία και το κύρος της αυθεντίας της.
Και όπως του ειπώθηκε άλλωστε, όταν αναφέρθηκε μέσα στο συμβούλιο στον αυταρχισμό και τον εκφοβισμό που ασκήθηκε πάνω στα παιδιά για να μην τραγουδήσουν και να μην μιλήσουν στην σχολική γιορτή, ποιος είσαι εσύ που χεις κι άποψη και θα κρίνεις;
Ποιος είναι αυτός λοιπόν που θα αμφισβητήσει τη διευθυντική αυθεντία όταν αυτή ψεύδεται και δεν έμαθε ακόμη να σιωπά μπροστά στον αυταρχισμό και τον εκφοβισμό μέσα στο σχολείο; Να αποβληθεί για να μάθει…
Και σε αυτό το σημείο θα πρέπει να πω ντροπή σε αυτούς που εξαιτίας κομματικής σκοπιμότητας κι από θέση απολογουμένων, γιατί σε δική τους ιστοσελίδα αναρτήθηκε σε δημόσια προβολή το βίντεο από τη σχολική γιορτή, παρεμπόδισαν, με τη στάση των παρατάξεων τους, τους συλλογικούς φορείς γονέων και εκπαιδευτικών να παρέμβουν ουσιαστικά και αποφασιστικά στο 15ο ΓΕΛ, να δημοσιοποιήσουν τι συμβαίνει και να υπερασπιστούν τα παιδιά της σχολικής χορωδίας απέναντι στην αυθαιρεσία και τις τιμωρίες, για τη συγκινητική κι αξιέπαινη συλλογική πρωτοβουλία τους να τραγουδήσουν και να μιλήσουν για το έγκλημα στα Τέμπη.
Μιλώντας ειδικότερα για τους συλλογικούς φορείς των γονέων και κηδεμόνων, η υπεράσπιση των παιδιών στα δημόσια σχολεία είναι ο ίδιος ο λόγος της ύπαρξης τους και η συγκαλυμμένη ή όχι υποτίμηση αυτού του βασικού καθήκοντος στο βωμό των όποιων κομματικών και παραταξιακών σκοπιμοτήτων αλλοιώνει το σκοπό τους.
Τα παιδιά της σχολικής χορωδίας του 15ου με τις ευαισθησίες και τα ιδανικά από τα οποία εμφορούνται στην εφηβεία τους εξέφρασαν ότι πιο συλλογικό, προοδευτικό και κοινωνικό στο σχολείο τους κι αντιμετώπισαν ότι πιο αντιδραστικό, μισαλλόδοξο κι εκδικητικό και εμείς τα είπαμε αγενή και τα αφήσαμε να τα κάνουν ότι θέλουν.
Εγώ ως μέλος της Ένωσης συλλόγων γονέων και κηδεμόνων της 6ης κοινότητας της Αθήνας, ντρέπομαι που δεν κάναμε όσα έπρεπε πραγματικά να κάνουμε και μπορούσαμε, αφήσαμε τα παιδιά ουσιαστικά μόνα τους και δεν καταγγείλαμε εξαρχής όλα αυτά που ασκούνται και περνανε πάνω τους, τη φίμωση, τον αυταρχισμό, τον εκφοβισμό και τις τιμωρίες προς παραδειγματισμό και φρονηματισμό τους.
Ενθάρρυνση και στήριξη χρειάζονταν και περίμεναν, όπως τους αξίζει και δεν την είχαν…
Συγγνώμη παιδί μου…
υγ. Ένα τέτοιου είδους δυστοπικό δημόσιο σχολείο θέλουν οι Πιερακάκηδες με τις αξιολογήσεις τους, για την πειθάρχηση και την υποταγή εκπαιδευτικών και μαθητών στις πολιτικές τους, την απομόνωση και τον εξοστρακισμό όσων σκέφτονται ελεύθερα και αντιδρούν.
Η φωτογραφία, με τα ονόματα των νεκρών στο έγκλημα των Τεμπών, γραμμένα στον τοίχο του σχολείου και τα παιδιά με τους στίχους του Κάλβου, τραβήχτηκε στο Γυμνάσιο της Νισύρου και στάλθηκε για αλληλεγγύη μαθητών και καθηγητών στα παιδιά της χορωδίας του 15ου ΓΕΛ Αθήνας».
Η αντίδραση της Μαρία Καρυστιανού
Για το περιστατικό και την αποβολή των μαθητών ενημερώθηκε και η Μαρία Καρυστιανού και έκανε ανάρτηση στο Facebook τονίζοντας στα παιδιά να μην σιωπήσουν ποτέ.
Η πρόεδρος του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων Τεμπών γράφει:
«Με ένα τραγούδι και ένα μήνυμα
μαθητές Λυκείου Αθηνών , ήθελαν να εκφράσουν την λύπη και την απογοήτευση τους για τους αδικοχαμένους επιβάτες που βρήκαν τραγικό θάνατο , στο έγκλημα των Τεμπών.
Αυτή η πρωτοβουλία όμως εξόργισε τη Λυκειάρχη.
Φώναζε και έσκισε το μήνυμα, απειλώντας τους νεαρούς μαθητές για την ιδέα , για την πρόθεση , για την κίνηση να ομολογήσουν της ψυχής τους την ανάγκη …
Τιμώρησε μάλιστα κάποιους με αποβολή….
Έτσι δυστυχώς λειτουργεί μια διεφθαρμένη κοινωνία …
Όταν λείπουν τα επιχειρήματα , αρχίζουν οι απειλές .
Όταν φοβάται κανείς την αλήθεια, και μόνο τότε , σκίζει τα γραπτά που την φανερώνουν.
Τρέμει την αποκάλυψη της μικροψυχίας του ο απάνθρωπος και τιμωρεί τους θαρραλέους.
Μόνο περήφανοι μπορούμε να είμαστε για εσάς παιδιά!
Μην σιωπήσετε ποτε! Η ελευθερία του λόγου είναι δικαίωμα σας. Η άποψη σας, δύναμη.
Η αλήθεια πάντα στο φως.
Μην επιτρέπετε να πνίγουν την αλήθεια σας.
Θα ήμουν πολύ περήφανη μητέρα σας.
Υποκλίνομαι στην δύναμη της ψυχής σας…»