ΞΕΠΕΡΑΣΑΝ ΤΟ ΕΝΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ ΟΙ ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΤΕΜΠΗ

Ξεπέρασε τις 1.000.000 υπογραφές το ψήφισμα της Μαρίας Καρυστιανού στο change.org για την τραγωδία των Τεμπών. 

Η ανταπόκριση του κόσμου είναι συγκλονιστική και αυτό αποτυπώνεται στο νούμερο των υπογραφών το οποίο αναμέμεται να αυξηθεί και άλλο.

Σημειώνεται ότι πρόκειται για νομοθετική πρωτοβουλία για την ενεργοποίηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών και την κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας όταν προκύπτουν ποινικές ευθύνες πολιτικών προσώπων.

Μπορείτε να υπογράψετε και εσείς εδώ

Μάγδα Φύσσα για τα Τέμπη: «Είναι κρατική δολοφονία».

Για το έγκλημα στα Τέμπη και τους 57 ανθρώπους που έχασαν άδικα τη ζωή τους πριν από ένα χρόνο, έκανε δηλώσεις η Μάγδα Φύσσα, η μητέρα του δολοφονημένου Παύλου Φύσσα.

Κατά τη διάρκεια της πορείας που πραγματοποιήθηκε χθες Τετάρτη (28/02) στην Αθήνα για τα θύματα του εγκλήματος, η Μάγδα Φύσσα μίλησε στην κάμερα του Kontra News, αποκαλώντας, μεταξύ άλλων, το σιδηροδρομικό δυστύχημα “κρατική δολοφονία”.

“Έχοντας βιώσει την απώλεια, μπορώ να τους καταλάβω απόλυτα και να με καταλάβουν απόλυτα” ανέφερε για τους συγγενείς των θυμάτων. Μεγάλο αγώνα έχουν μπροστά τους. Ο ένας χρόνος δεν είναι τίποτα. Εμάς είχαν περάσει 18 μήνες μέχρι να ξεκινήσει η δίκη. Στους 18 μήνες πήραμε το βούλευμα. Ξεκίνησε η δίκη τον Απρίλιο του 2015. Τα στοιχεία τα συγκεντρώνουν οι συγγενείς. Αυτό είναι το άσχημο στην υπόθεση. Η συγκάλυψη που προσπαθούν να γίνει. Τα φορτώνουν όλα σε έναν. Ότι για το έγκλημα αυτό ευθύνεται ένας. Όχι! Δεν ευθύνεται ένας. Αυτό είναι μια κρατική δολοφονία και θα πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Όλοι προσπαθούν να αποποιηθούν των ευθυνών τους. Κανείς μα κανείς δεν έχει θάρρος να πάρει την ευθύνη πάνω του και να πει ”Ναι, ευθυνόμαστε γι’ αυτό και πρέπει να τιμωρηθούμε για ό,τι έγινε”. Όλο αυτό το σύστημα έχει διεισδύσει μέσα στη Δικαιοσύνη” δήλωσε η Μάγδα Φύσσα.

Ενώ για τον πόνο των συγγενών των θυμάτων, είπε: “Ο γονιός δεν μπορεί να συμφιλιωθεί με το θάνατο. Ούτε οι συγγενείς. Ούτε οι φίλοι. Κανείς δε συμφιλιώνεται με μια δολοφονία. Άλλο ένας θάνατος που έρχεται γιατί η ζωή τα έφερε έτσι. Δε συμφιλιώνεσαι γιατί δεν υπάρχει κανείς από αυτούς που ευθύνεται να βγει και να πάρει την ευθύνη. Να πει ”Ναι, το κάναμε για αυτό και για αυτόν τον λόγο”. Ποτέ. Μέχρι να φύγεις από εδώ. Ζητούν από εμάς να είναι βουβός ο πόνος μας. Όχι! Ο πόνος δεν είναι βουβός. Έχει τόση δύναμη που μπορεί να γκρεμίσει βουνά. Να ραγίσει βουνά. Κάνουν πολύ μεγάλο λάθος γιατί δεν τον έχουν νιώσει. Εγώ τους εύχομαι να μην τον νιώσουν αλλά να μην υποτιμούν την οργή μας και τον πόνο μας. Είναι πολύ δυνατά συναισθήματα και δεν πρέπει να τα υποτιμούν. Κανείς τους”.