Ανακοίνωση εξέδωσε η Θάλασσα Αλληλεγγύης, με αφορμή τις νέες διασώσεις μεταναστών στα νότια της Κρήτης, καθώς και την προσωρινή διαμονή των ναυαγών στο Ηράκλειο στα παλιά ΚΤΕΛ.
Στην ανακοίνωση αναφέρεται αναλυτικά:
δώ και δέκα ημέρες βρισκόμαστε ξανά θεατές στο ίδιο έργο με πολλές και διαφορετικές τραγικές καταλήξεις κάθε φορά.
Από τις 15 Μάη πάνω από 200 άτομα έχουν διασωθεί στα Νότια παράλια της Κρήτης με δύο βάρκες να καταφθάνουν στην Γαύδο με 36 και 51 άτομα αντίστοιχα και τις επόμενες ημέρες ακόμα τρία μικρά πλοιάρια να οδηγούνται ανοιχτά των Καλών Λιμένων με 25, 40 και 37 άτομα.
Μέσα σε όλη την τραγική αυτή συγκυρία όπου ακόμα συνάνθρωποί μας αναγκάζονται να πληρώνουν υπερογκα ποσά σε κυκλώματα διακίνησης, να ρισκάρουν κυριολεκτικά τις ζωές τους μέσα από τα θαλάσσια μονοπάτια και συγκεκριμένα στην μία διάσωση ανοιχτά της Γαύδου υπάρχει ενημέρωση για 5 ατομα στην θάλασσα, όπου 3 διασώθηκαν και τα υπόλοιπα 2 να αγνοούνται με τις οικογένειες τους να μην μπορούν να βρουν τρόπο επικοινωνίας μιας και δεν υπάρχει επίσημη επιχείριση εντοπισμού από τη Λιμενική Αρχή Χανίων, και ούτε κάποια άλλη πληροφόρηση. Παρόμοια περίπτωση και προχθες το απόγευμα (23/5) στην επιχείρηση διάσωσης σε θαλάσσια περιοχή 83,5 ν.μ. νότια της Κρήτης όπου σύμφωνα με την αναφορά του πλοιάρχου του δεξαμενόπλοιου “JULIET” που συμμεχείτε στην επιχείρηση, και μαρτυρικές καταθέσεις διασωθέντων, άτομο έπεσε στη θάλασσα και πνίγηκε.
Ιστορίες συνανθρώπων μας που προσπαθούν ακόμα να περάσουν στην Ευρώπη της “επαγγελίας” και το μόνο που αντιμετωπίζουν είναι δυσκολίες, δυσπιστία και συχνά έναν ανώνυμο θάνατο.
Στη συνέχεια, όπως φαίνεται και από σχετική έρευνα του RSA [ https://rsaegean.org/el/dioikitiki-kratisi-to-2023/ ] η πλειοψηφία αυτών ωθείται σε πολύμηνη διοικητική κράτηση, σε άθλιες συνθήκες, χωρίς να τους παρέχεται εύκολα η προσβαση σε νομικές αλλά πολλές φορές και ιατρικές διαδικασίες.
Στην παραπάνω ερευνα αναλύεται και το πόσο παρατείνεται η κρατηση αυτή σε άτομα που παρανόμως κρίνονται ανεπαρκή για χορήγηση ασύλου και προωθείται η διαδικασία απέλασης- ακόμη και προς χώρες στις οποίες οι επιστροφές δεν επιτρέπονται ούτε είναι εφικτές στην πράξη, κατά παράβαση των διεθνών υποχρεώσεων της Ελλάδας.
Παραμένοντας σε τοπικό επίπεδο και διαπιστώνοντας την αυξητική τάση αφίξεων στο νησί, όπου το προηγούμενο διάστημα είχαν θορηβηθεί- επιφανειακά πάντα- οι κρατικές αρχές και έταξαν χρηματοδότηση και δομές σε δήμους και περιφέρειες, παρατηρούμε ότι η αντιμετώπιση παραμένει η ίδια. Από την μία υπάρχει σοβαρή έλλειψη σε όλες τις περιοχές σε οργανωμένους χώρους περίθαλψης και υποδοχής. Από την άλλη οι ναυαγοι δεν ενημερώνονται για τις διαδικασίες που ακολουθούνται ούτε για τα δικαιώματα τους σε σχέση με το άσυλο. Παράλληλα δεν λαμβάνουν χώρα διαδικασίες υποδοχής και ταυτοποίησης, όπως ορίζει ο νόμος [ βλ. Ερευνα RSA https://rsaegean.org/el/afixeis-kriti-gavdos/ ].
Σοβαρά ερωτήματα όμως προκύπτουν και γύρω από την προσωρινή διαμονή των ναυαγών συγκεκριμένα και στην πόλη μας. Τα προηγούμενα χρόνια παραχωρούνταν η αίθουσα τον λιμενεργατών στο Λιμάνι του Ηρακλείου, που όμως έβρισκε πολλές αντιδράσεις με βασική ότι δεν μπορούσε σε καμμία περίπτωση να καλύψει την αναγκη αυτή. Τους τελευταίους μήνες έχει παραχωρηθεί, προσωρινά, ο χώρος στα παλιά ΚΤΕΛ που μπορεί να φαίνεται καταλληλότερος, αλλά και παλι δεν πληρούνται βασικές προϋποθέσεις (έλλειψη ντουζ, διαχωριστικών χώρων, τουαλέτες καλύπτονται με ενοικίαση χημικών,κ.α.), ενώ ερωτηματικά υπάρχουν γύρω από την κάλυψη των γευμάτων (ποιά εταιρία αναλαμβάνει, με ποιά κριτήρια / διαφάνεια;), την υγιεινη των στρωμάτων ύπνου που έχουν δοθεί από φορέα (καθαρισμός μετά από χρήση, κα.), καθώς και τις άμεσες αναγκες που πολλές φορές ζητείται από την τοπική κοινωνία να καλύψει (βλ καραβιά με τα 40άτομα όπου με ιδιωτική πρωτοβουλία και δωρεά δόθηκαν παπούτσια στους ναυαγούς).
Εμείς γνωρίζουμε πολύ καλά ότι όσα δισεκατομμύρια και να μοιράσει η Ε.Ε. για να ανακόψει τα “κύματα μετανάστευσης”, όσες “σπουδαίας στρατηγικής σημασίας” συμφωνίες υπογράψει το ελληνικό κράτος με γειτονικά αυταρχικά καθεστώτα, η μετανάστευση θα συνεχιστεί, είναι ζωτικής σημασίας και απαράγραφο δικαίωμα η ανθρώπινη μετακίνηση.
Ως πολίτες δεν μπορούμε παρά να απαιτούμε ανθρώπινες διαδικασίες και συνθήκες για όλους τους συνανθρώπους μας, να σταματήσουν οι ανεξέλεγκτες χρηματοδοτήσεις και επενδύσεις σε στρατιωτικές και συνοριακές υποδομές, που μόνο σκοπό έχουν να δημιουργούν όλο και περισσότερα κύματα προσφυγιάς, και να καταστρέφουν περιοχές ολόκληρες. Κάτι που συμβαίνει όλο και σε περισσότερα σημεία του πλανήτη, όπως στην χαροκαμένη Γάζα που εδώ και 7,5 μήνες αδιάκοπα δέχεται ισχυρή επίθεση του κρατους του Ισραήλ και των συμμάχων του.
Από την πλευρά μας θα συνεχίζουμε να καταδεικνύουμε τα κακώς κείμενα αυτά, θα παλεύουμε για να δημιουργηθούν οι διαδικασίες που δεν θα ευτελίζουν την ανθρώπινη υπάρξη, δεν θα την εκμεταλλεύονται και θα προσπαθούμε με τον τρόπο μας για μια κοινωνία ανοιχτή σε όλες και όλους ανεξαρτήτως καταγωγής.
Σε μια ανοιχτή και ισχυρή κοινωνική δομή ολες και όλοι μας είμαστε ευπρόσδεκτοι και χωράμε.
Η Ομάδα της Θάλασσα Αλληλεγγύης – Thalassa of Solidarity
Μάης ’24
*Στη φωτογραφία βλέπετε μετανάστες στο νοτιότερο σημείο της Ευρώπης, τη παραλία “Τρυπητή” στη Γαύδο