Διπλωματική επίθεση εναντίον της ελληνικής κυβέρνησης μέσω δηλώσεων έκανε χθες 25/3 η εκπρόσωπος τύπου του Ρωσικού ΥΠ.ΕΞ. Μαρία Ζαχάροβα με αφορμή την εντολή της κυβέρνησης για τον αποκλεισμό Ρώσων και λευκορώσων διπλωματών από τις εορταστικές εκδηλώσεις για την επέτειο της επανάστασης του 1821.
Το να θεωρήσουμε τη κυβέρνηση Κ. Μητσοτάκη ανιστόρητη είναι εύκολο. Δεν είναι αυτός ο λόγος που η σημερινή κυβέρνηση παρουσιάζεται ως αγνώμων απέναντι στη Ρωσία και τον Ρώσικο λαό
Η Ελλάδα εμπλέκεται κλιμακωτά στην Ουκρανία σε μια σύρραξη που μπορεί εύκολα να κλιμακωθεί με απίστευτες συνέπειες για όποιον εμπλέκεται. Η διαρκής η επιδείνωση των σχέσεων της Ρωσίας με την ελληνική κυβέρνηση, η οποία ευρισκόμενη στον σκληρό πυρήνα των χωρών του ΝΑΤΟ και απόλυτα ευθυγραμμισμένη με τα κελεύσματα των ΗΠΑ είναι μια πολιτική απόφαση που βαραίνει την ελληνική κυβέρνηση και τον Κ. Μητσοτάκη προσωπικά.
Ο προσωπικός πολιτικός αριβισμός του Κ. Μητσοτάκη όπως τον είδαμε και στο πρόσφατο ταξίδι του στην Ουκρανία και τις μυστικές συμφωνίες που έκανε με τον Ζελένσκι, έρχεται σε ευθεία αντιπαράθεση με τη Ρωσία που αποτελούσε παραδοσιακό φίλο της χώρας μας, συντάσσεται με μια «μιλιταριστική» αντίληψη διαχείρισης της εισβολής, αντί να επικεντρωθεί (η Ελλάδα) σε διπλωματικές προσπάθειες ειρήνευσης στις οποίες άλλωστε είχε πολιτική παράδοση.
Η ελληνική κυβέρνηση και ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης προσωπικά στο ζήτημα της Ουκρανίας και των διάφορων Ευρωπαϊκών κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας, εμφανίζεται…ΝΑΤΟϊκότερος του ΝΑΤΟ θα λέγαμε, τόσο με τις πράξεις του όσο και με τις μονομερείς δηλώσεις του υπέρ της Ουκρανίας και εναντίον της Ρωσίας, χωρίς να έχει δώσει επαρκείς εξηγήσεις για ποιο λόγο η ελληνική κυβέρνηση γκρεμίζει μια παραδοσιακή και πολύχρονη φιλία μεταξύ των λαών Ελλάδας και Ρωσίας.
Μια φιλία που δεν βασίζεται απλά στο κοινό θρησκευτικό δόγμα των δύο λαών, αλλά σε μια βαθύτερη πολιτική και πολιτιστική σχέση αιώνων. Και αυτή η σχέση είναι πολύ βαθύτερη από τις όποιες σημερινές επιδιώξεις και πράξεις της Ρώσικης ηγεσίας και του Πούτιν.
Ο Ρωσικός λαός δεν είναι ούτε ο Πούτιν ούτε η σημερινή φιλοπολεμική πολιτική της Ρώσικης κυβέρνησης. Αυτόν τον λαό και τις φιλικές σχέσεις που έχουν οικοδομηθεί μέσω αγώνων απαξιοί σήμερα η κυβέρνηση Μητσοτάκη με μικροπρέπεια.
Γιατί μικροπρέπεια και ας πούμε αχαριστία είναι να μην καλείς σαν Κράτος τους εκπρόσωπους ενός άλλου Κράτους στις εκδηλώσεις ανεξαρτησίας, που στο παρελθόν συνέβαλε στρατιωτικά και διπλωματικά τα μέγιστα ώστε σήμερα να υπάρχεις ως Κράτος.
Αυτές τις επιδιώξεις του Κ. Μητσοτάκη και της κυβέρνησής του, ήρθε να μας θυμίσει η Ζαχάροβα επισημαίνοντας ότι: «η Αθήνα επιμένει στις εγκληματικές αποφάσεις της, συμπεριλαμβανομένης και της αποστολής οπλισμού στην Ουκρανία, με τον οποίο το καθεστώς του Κιέβου εξακολουθεί να εξοντώνει αμάχους, ανάμεσά τους και Έλληνες της Αζοφικής».
«Είναι αξιολύπητο ότι, αντί να στείλουμε ευχές για την εθνική εορτή, όπως άρμοζε κάποτε, είμαστε αναγκασμένοι τούτη την ημέρα να υπενθυμίζουμε στην Αθήνα τα στοιχειώδη μαθήματα ιστορίας», δήλωσε η εκπρόσωπος του ρωσικού ΥΠΕΞ για την 25η Μαρτίου.
Η Μαρία Ζαχάροβα υπενθυμίσε τον ρόλο της Ρωσίας στη διάρκεια της ελληνικής επανάστασης, τονίζοντας ότι «η Ρωσική Αυτοκρατορία έπαιξε κομβικό ρόλο, συνεισφέροντας ουσιαστικά στην επιτυχή έκβαση του εθνικού απελευθερωτικού αγώνα των Ελλήνων για την ανεξαρτησία τους…»
Η ανακοίνωση της εκπροσώπου του ρωσικού ΥΠΕΞ:
«Στις 25 Μαρτίου εορτάζεται η Ημέρα της Ανεξαρτησίας της Ελλάδας. Όπως είναι γνωστό, η Ρωσική Αυτοκρατορία, η Ρωσία, έπαιξε τον κομβικό ρόλο συνεισφέροντας ουσιαστικά στην επιτυχή έκβαση του εθνικού απελευθερωτικού αγώνα των Ελλήνων για την ανεξαρτησία τους.
Ανάμεσα στους ιθύνοντες ανώτατου επιπέδου του Ελληνικού Κράτους στην αυγή της εγκαθίδρυσής του υπήρχαν πολλοί από αυτούς που προηγουμένως για μεγάλο χρονικό διάστημα υπηρετούσαν αφοσιωμένα, πιστά και τίμια την πατρίδα μας.
Διά του λόγου το αληθές πρέπει να σημειωθεί, ότι κατά την μακροχρόνια ιστορική πορεία αυτά τα στοιχεία δεν αμφισβητούσε κανείς στην Αθήνα. Εκεί αναγνώριζαν την καθοριστική συμβολή των ρωσικών όπλων και της διπλωματίας στη νίκη της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, σέβονταν τη μνήμη των Ρώσων φιλελλήνων, μεριμνούσαν με φροντίδα τις κοινές σελίδες του ένδοξου παρελθόντος των δύο χωρών.
Είναι κρίμα αλλά σήμερα η κατάσταση έχει υποστεί πολύ ιδιότροπες μεταβολές οι οποίες δεν έχουν καν εξήγηση διότι στην ασταθή βάση τους βρίσκεται μια – αμφίβολης λογικής – πολιτική σκοπιμότητα.
Λάβαμε υπόψη ότι φέτος με εντολή της ηγεσίας του ελληνικού ΥΠΕΞ οι παραδοσιακές εορταστικές εκδηλώσεις με αφορμή την 25η Μαρτίου, όσο στην Ελλάδα τόσο και στις αντιπροσωπείες της στο εξωτερικό, θα διεξαχθούν για ακόμη μία φορά χωρίς ρωσική συμμετοχή.
Αυτή η εξέλιξη είναι μόνο ένα στοιχείο της άνευ ορίων εχθρικής εκστρατείας, την οποία, επικαλούμενη την τρέχουσα διεθνή επικαιρότητα εκκίνησε και συνεχίζει η κυβέρνηση Κ. Μητσοτάκη με στόχο να διαγραφεί από την συλλογική μνήμη οτιδήποτε που σχετίζεται με την Ρωσία, θυσιάζοντας χάριν στις πρόσκαιρες περιστάσεις – τους αιώνιους ιστορικούς, πολιτιστικούς και πνευματικούς δεσμούς μεταξύ των δυο λαών μας.
Πάνω στο κύμα της επιθετικής ρωσοφοβίας η Αθήνα επιμένει στις εγκληματικές αποφάσεις της, συμπεριλαμβανομένης και της αποστολής οπλισμού στην Ουκρανία, με τον οποίο το καθεστώς του Κιέβου εξακολουθεί να εξοντώνει αμάχους, ανάμεσά τους και Έλληνες της Αζοφικής.
Οι τωρινοί κυβερνώντες, κρυβόμενοι πίσω από συλλογικές αποφάσεις της Δύσης διέκοψαν τον διμερή μας διάλογο και κάθε είδους συνεργασία. Σαν να μην έφτανε αυτό, η ελληνική Πρεσβεία στη Μόσχα, μεταξύ άλλων διπλωματικών αποστολών των κρατών-μελών της ΕΕ, περιφρόνησε τους κανόνες της διπλωματικής επικοινωνίας και αγνόησε την πρόσκληση για συνάντηση με την ηγεσία του ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών.
Από την πλευρά μας, στις 25 Μαρτίου διαβιβάσαμε τις σκέψεις και τις εκτιμήσεις μας απευθείας στην εδώ Πρεσβεία της Ελλάδας. Είναι αξιολύπητο ότι αντί να στείλουμε ευχές για την εθνική εορτή, όπως άρμοζε κάποτε, είμαστε αναγκασμένοι, τούτη την ημέρα, να υπενθυμίζουμε στην Αθήνα τα στοιχειώδη μαθήματα ιστορίας».
Όταν λοιπόν η σημερινή Ρώσικη κυβέρνηση έτσι όπως τη γνωρίζουμε σου κάνει μαθήματα ιστορίας θυμίζοντας σου ότι και χωρίς την βοήθεια του λαού της δεν θα υπήρχες σήμερα,, εσύ δεν δικαιούσαι να μιλάς παραδίδοντας μαθήματα δημοκρατίας.