ΜΕ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ 1932 Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΝΕΙ “ΔΩΡΟ” ΣΤΟΝ ΣΕΒ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΩΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Το πάγιο αίτημα του ΣΕΒ να εξαιρούνται από τον χρόνο εργασίας στις βιομηχανικές επιχειρήσεις που εμπίπτει στην καταγραφή της ψηφιακής κάρτας ο χρόνος προετοιμασίας του εργαζόμενου πριν ξεκινήσει την εργασία του, ο χρόνος στις διακοπές εργασιών και τα διαλείμματα εργασίας, έρχεται να ικανοποιήσει το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης.

Αξιοποιώντας κοινοτικές οδηγίες περί ενεργού και μη ενεργού χρόνου, αλλά κυρίως επικαλούμενη Προεδρικό Διάταγμα του 1932, η γενική γραμματέας Εργασιακών Σχέσεων, Αννα Στρατινάκη, με ερμηνευτική εγκύκλιο που εξέδωσε χθες εξαιρεί (για να μη χρησιμοποιήσουμε τη λέξη «υφαρπάζει») μία ώρα (30 λεπτά προ της έναρξης και 30 λεπτά μετά τη λήξη της εργασίας) από τον χρόνο εργασίας του βιομηχανικού εργάτη ή υπαλλήλου και τη δωρίζει ως απλήρωτη εργασία στους επιχειρηματίες βιομηχάνους.

Δεν γνωρίζουμε αν αυτό το «δωράκι» συνάδει με τις φωνές των Ελλήνων βιομηχάνων για «αναβίωση της ευρωπαϊκής βιομηχανίας ώστε να γίνει πιο ανταγωνιστική έναντι της Κίνας», αλλά είναι σίγουρο ότι λειτουργεί σε βάρος της μισθωτής εργασίας. Η ρύθμιση θα μπορούσε να εκληφθεί και ως δώρο στο νέο εκλεγέντα πρόεδρο, του Συνδέσμου, Σπύρο Θεοδωρόπουλο, ο οποίος σε πρόσφατη συνέντευξη του στην εφημερίδα «Καθημερινή» είχε θέσει ως ζητούμενο την εξασφάλιση μεγαλύτερης ευελιξίας στην εργασία.

Εξαιρεσεις

Και δεν είναι μόνο αυτό. Η γενική γραμματέας του Εργασιακών Σχέσεων, Αννα Στρατινάκη, με τη χθεσινή πολυσέλιδη εγκύκλιό της ανακοίνωσε μακρά λίστα εξαιρέσεων από την εφαρμογή της ψηφιακής κάρτας εργασίας με την οποία ελέγχεται ήδη η τήρηση του χρόνου εργασίας σε μεγάλο τμήμα των επιχειρήσεων της χώρας.

Με τη 18σέλιδη εγκύκλιο, η οποία εκδόθηκε μάλιστα λίγες ημέρες πριν από την ενεργοποίηση από την 1η Ιουλίου της διάταξης του νόμου Γεωργιάδη (5053/23) που επεκτείνει τη δυνατότητα εργασίας και την 6η ημέρα της εβδομάδας ακόμη και σε επιχειρήσεις που δεν είναι συνεχούς λειτουργίας, η γ.γ. του υπουργείου με μία ηχηρή παρέμβασή της υποκαθιστά ουσιαστικά την όποια νομοθετική πρωτοβουλία ανέμενε η αγορά να λάβει η νέα υπουργός Εργασίας, Νίκη Κεραμέως, ώστε να αποσαφηνιστεί, κυρίως για τις ΜΜΕ, το ακριβές περιεχόμενο διατάξεων που είναι σε ισχύ. Διότι το ερώτημα για το ποιες διατάξεις ισχύουν εν τέλει για την ψηφιακή κάρτα και ποιες όχι δεν απαντάται με ερμηνευτικές εγκυκλίους. Για παράδειγμα, ισχύει η αρχική ρύθμιση του άρθρου 26 του νόμου 3996/ 2011; Είναι σε ισχύ οι Υπουργικές Αποφάσεις που εκδόθηκαν από το 2021 και μετά; Εάν δεν αποσαφηνιστεί τι μένει από την πολυνομοθεσία περί ψηφιακής κάρτας και χρόνου εργασίας, ούτε οι εργαζόμενοι, ούτε οι εργοδότες θα νιώθουν ασφαλείς.

Ας θεωρήσουμε όμως ισχυρή την υπόθεση ότι η ερμηνευτική εγκύκλιος, η οποία έχει ως βάση αναφοράς, όπως αναφέρει, 2 νόμους (4808/2022 και 5053/23) και 4 Υπουργικές Αποφάσεις, τυγχάνει της απόλυτης συμφωνίας της Νίκης Κεραμέως η οποία ανέλαβε πριν από μία εβδομάδα.

Σε αυτήν την περίπτωση στα διαπιστευτήριά της καταγράφονται όχι μόνο η απόσπαση μίας ώρας από τον εργάσιμο χρόνο, αλλά και σημαντικές εξαιρέσεις από την εφαρμογή της ψηφιακής κάρτας. Εξαιρέσεις που επιτρέπουν την άνευ ελέγχου ελαστικοποίηση του ωραρίου εργασίας μέσω της μη σήμανσης της ψηφιακής κάρτας εργασίας.

Σε αυτές τις εξαιρέσει εμπίπτουν μεταξύ άλλων και οι εξής κατηγορίες εργαζομένων:

Τηλεργασία: «Ο Μηχανισμός της Ψηφιακής κάρτας, στην παρούσα φάση, εφαρμόζεται μόνο για εργαζόμενους με φυσική παρουσία στον χώρο παροχής εργασίας της επιχείρησης και συνεπώς οι εργαζόμενοι που εργάζονται με τηλεργασία δεν έχουν υποχρέωση για σήμανση της ψηφιακής κάρτας κατά τις ημέρες που εργάζονται με το συγκεκριμένο σύστημα οργάνωσης του χρόνου εργασίας» επισημαίνεται στην εγκύκλιο.

Ειδικές κατηγορίες εργαζομένων με μη σταθερό τόπο παροχής εργασίας, ο οποίος μεταβάλλεται συνεχώς μέσα στην ημέρα: «Υπάρχουν συγκεκριμένες κατηγορίες εργαζομένων οι οποίοι, βάσει της φύσης του αντικειμένου εργασίας τους (π.χ. ιατρικοί επισκέπτες, επιθεωρητές πωλήσεων, περιοδεύοντες πωλητές, τεχνικοί, οδηγοί, εργαζόμενοι που επισκέπτονται τους πελάτες του εργοδότη τους, διαφημιστές κ.λπ.) δεν έχουν έναν σταθερό τόπο παροχής εργασίας αλλά είναι αναγκασμένοι να μετακινούνται τακτικά από τον έναν τόπο παροχής εργασίας στον άλλο, κατά την διάρκεια της ημέρας. Εφόσον, οι εν λόγω εργαζόμενοι βρεθούν να απασχολούνται σε σημείο εκτός του σταθερού τόπου εργασίας τους και προκειμένου να μπορούν να αποδείξουν ότι θεωρείται δικαιολογημένη η μη σήμανση της ψηφιακής κάρτας στις εγκαταστάσεις των πελατών τους, θα πρέπει να φέρουν μαζί τους αντίγραφο της σύμβασης εργασίας τους καθώς και αντίγραφο του πίνακα προσωπικού, από τα οποία να προκύπτει όχι μόνο ο εργοδότης τους αλλά και η ειδικότητα και ο τόπος παροχής εργασίας τους, από τα οποία να συνάγεται η δυνατότητα μη σήμανσης της ψηφιακής τους κάρτας».

Διευθυντικά στελέχη: «Οι εργαζόμενοι που κατέχουν θέση εποπτείας, ή διεύθυνσης, ή εμπιστευτική, εφόσον επιβεβαιώνεται η θέση τους από την ατομική σύμβαση εργασίας».

Η ψηφιακή κάρτα ισχύει από 1/7/22 για τις τράπεζες, καθώς και τα σούπερ μάρκετ με περισσότερους από 250 εργαζόμενους. Από 16/2/23 για τις εταιρείες φύλαξης και τις ιδιωτικές εταιρείες ασφάλισης. Από 1/1/24 στη βιομηχανία και το λιανεμπόριο και από 22/3/23 σε συγκεκριμένες ΔΕΚΟ. Για τον τουρισμό και την εστίαση έχει μετατεθεί για το τέλος του 2024 (πιλοτικά από τον Σεπτέμβριο).

Πηγή: Χριστίνα Κοψίνη | Εφημερίδα των Συντακτών