Γεια σας
Είμαι η αριστερή του καναπέ και χτες σηκώθηκα απ’ τον καναπέ.
Οι νεκροί έχουν φτάσει τους 10.000 στη Γάζα ενώ το φαγητό τελειώνει σε 5 μέρες. Μόνο το 5% των κατοίκων έχει πρόσβαση σε πόσιμο νερό, ενώ νεκρά είναι 157 μέλη του ιατρικού προσωπικού. Ρεύμα δεν υπάρχει, επικοινωνία με τον έξω κόσμο δεν υπάρχει κι εγώ δε θυμάμαι να έχω δει ξανά κάτι πιο μπρουτάλ, ακραίο και σαδιστικό όσα χρόνια ζω.
Όμως δεν έχω δει και κάτι ακόμα όσα χρόνια ζω. Τόσα εκατομμύρια άνθρωποι, σε όλον τον κόσμο να παίρνουν τόσο ξεκάθαρα θέση και να διαδηλώνουν τόσο μαζικά εναντίον αυτής της γενοκτονίας. Τόσοι άνθρωποι να υψώνουν το ανάστημα τους και να θέτουν τον εαυτό τους σε πραγματικό κίνδυνο για να φωνάξουν εναντίον αυτής της απόλυτης βαρβαρότητας. Στην “πολιτισμένη Ευρώπη”, που τόσο τη θαυμάζετε μερικοί, Βρυξέλλες και Λονδίνο 2 οδηγοί του μετρό έχασαν τη δουλειά τους γιατί φώναξαν free palestine. Γερμανία και Γαλλία απαγόρευσαν τις συγκεντρώσεις και τις πορείες διαμαρτυρίας υπέρ της Παλαιστίνης κι όμως Σάββατο βράδυ βούλιαξαν το Παρίσι και το Βερολίνο από κόσμο. Στη Γερμανία μάλιστα δε διαδήλωσαν απλά κατά της επίθεσης αλλά και για τα θεμελιώδη δημοκρατικά δικαιώματα: Ελευθερία της έκφρασης και για τους Παλαιστίνιους.
Νέα Υόρκη, Ινδονησία, Κασμίρ, Κάιρο, Βαγδάτη, Τυνησία, Ρώμη, Kοπεγχάγη ως και την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία. Δεν ξέρω αν θα σώσουμε την Παλαιστίνη και δεν είμαι πολύ αισιόδοξη ως προς αυτό. Αλλά ας σώσουμε τουλάχιστον τις ψυχές μας αν μας έχουν απομείνει.
Λευτεριά στην Παλαιστίνη.