*Γράφει ο Βαγγέλης Χαλικιάς
Bagatelles της οδού Αλκαμένους και η αλληγορική φωτογραφία του Σπύρου Σταβερη στο εξώφυλλο σε προδιαθέτει για έναν περίπατο στην πόλη σε σημεία ίσως όχι ιδιαίτερα ευχάριστα…
Η Γεωργία Συριοπούλου (Abies Sylos) έγραψε τις bagatelles της από το 2020 έως το 2023. Μεγάλη περίοδος covid αστάθειας και μετά-covid περιόδου. Kαλλιτέχνιδα με πολλά ταλέντα και ειδικότητες, μουσική, εικαστικά, γραφή και ίσως και άλλα που δεν γνωρίζω, έβαλε τις τέχνες της στο χαρτί αποτυπώνοντας εικόνες, συνθήκες, καταστάσεις, στην πόλη όπου ζει, θα μπορούσε να πει κανείς σχεδόν στην γειτονιά της, κοντά στο κέντρο της Αθήνας. Καταστάσεις που πιθανότατα κάποιες αφορούν την ίδια και άλλες τον κόσμο γύρω της.
Μικρά και λιγότερο μικρά διηγήματα που η Συριοπούλου ζωγράφισε με λέξεις, χρησιμοποιώντας άλλοτε την πιο απλή γραφή και ίσως και κάποιες απωθητικές λέξεις και άλλοτε ξεδιπλώνοντας τον πλούτο και την ομορφιά της γλώσσας μας για να τονίσει ή απλά να περιγράψει αυτό που βίωνε τη συγκεκριμένη στιγμή που έγραφε το εκάστοτε διήγημα – μικρή ιστορία.
Οι ιστορίες της είναι αρκετά μικρές σε όγκο αλλά με πολύ ειδικό βάρος, αν χρησιμοποιώ σωστά την παρομοίωση.
Οι ιστορίες δείχνουν όλες αληθινές αν και η ίδια η συγγραφέας στο μικρό της σημείωμα αντί εισαγωγής ισχυρίζεται ότι υπάρχει και η φαντασία στα γραπτά της. Κάτι που οφείλουμε να αποδεχτούμε ως πραγματικότητα μιας και υπάρχουν ιστορίες που την αφορούν άμεσα και ιστορίες που τις περιγράφει ως εξωτερικός παρατηρητής οπότε πιθανόν να έδωσε τη δική της ερμηνεία και να απάντησε στα ερωτηματικά που της προκαλούσε αναλαμβάνοντας η ίδια να θέσει στην διάθεση του αναγνώστη τις απαντήσεις του τι και πώς.
Και οι δύο περιπτώσεις, πραγματικότητα και μυθοπλασία, έχουν απολαυστικά αποτελέσματα δείχνοντας μας πόση ομορφιά ή και πόση ασχήμια δοσμένη περίτεχνα από τη συγγραφέα δίνουν πνοή και εικόνα σε καθημερινές καταστάσεις.
Υπάρχουν ολόκληρες παράγραφοι που τις “κιτρίνισα” για να ανατρέχω να τις βρίσκω εύκολα. Παράγραφοι που δε θες να περάσουν στη λήθη μετά το πέρας της ανάγνωσης αλλά να βρίσκονται ως σημεία αναφοράς, όντας λέξεις, ιδέες, διαπιστώσεις που πολύ πιθανόν να θες να τις θεωρείς και δικές σου ή να σε αντιπροσωπεύουν σε μεγάλο βαθμό.
Ιστορίες σφηνάκια που σαν το ποτό που σε μικρή ποσότητα σε αυτό το μικρό αγαπημένο ποτηράκι κατεβαίνουν γρήγορα αλλά σου αφήνουν έντονη τη γεύση τους, άλλες φορές το κάψιμο και άλλες την ανακούφιση αλλά σε καμία περίπτωση δε σε αφήνουν αδιάφορο.
Το βιβλίο της Γεωργίας Συριοπούλου, Bagatelles της οδού Αλκαμένους, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μετρονόμος.
Πηγή: Βαγγέλης Χαλικιάς merlins.gr